La Paz

Holaaa Amigos!

Van arequipa namen we de bus naar Puno, eigenlijk wilde we van arequipa meteen in 1 busrit de grens oversteken, maar owv praktische redenen was dit niet mogelijk. Een nachtje in Puno overnachten was dus het volgende plan. Puno leek ons heel anders dan de andere Peruviaanse steden. Plots ook weer fietstaxi's, grote traditionele markten, ... Hier en daar zagen we wel nog overblijfsels van de protestacties die er enkele weken geleden plaats vonden. Het was wel raar om nu gewoon in deze stad te lopen, waar niets aan de hand was, terwijl het wekenlang een 'warzone'was!

De volgende ochtend namen we de bus naar La Paz met Tourperu (een aan te raden busmaatschappij om de grens mee over te steken). De grensovergang tussen Peru en Bolivia was a piece of cake, ook al onderweg mooie taferelen gezien van het indrukwekkend grote titicacameer. Onderweg hielden we ook zon anderhalf uur stop in Copacabana om iets te kunnen eten. Maar toen we arriveerden was het super hard aan het regenen! de straten stonden al gauw onder water, maar na een uurtje kwam de zon toch weer piepen.

Tegen half 6 kwamen we aan in La Paz, de eerste glimpsen van de stad waren indrukwekkend. We vonden redelijk snel een hostel, maar het verschil in luxe en comfort was wel al gauw te merken met Peru. De alomtegenwoordige wifi die je daar vindt, is in La Paz ver te zoeken. Maar stiekem als we zijn, liggen we nu toch in ons bed, met afgetapte wifi van de mexicaanse buren :)
La Paz is echt een leuke stad! Het is een supergrote stad, maar als je in de (vaak heel steile) straatjes loopt, voelt het zo niet aan. Er zijn veel touristische shops, maar als je even verder loopt, kom je ook al weer gauw in de buurten waar de bolivianen inkoopjes doen, goedkoop dus!! Ook zijn er superveel lekkere restaurantjes te vinden. En aangezien we graag lekker eten, hebben we ons dan ook elke avond op een andere wereldkeuken getracteerd. Mexicaans, Marokkaans, Boliviaans en Aziatisch :)
De dagen die we hier in La Paz hebben gespendeerd, bestaan dan ook vooral uit het proeven van lekkere dingen, het ronddwalen in de vele marktjes die er zijn, ook een indrukwekkende fototentoonstelling van world press gezien. Ook hebben we hier de tijd genomen om wat praktische zaken op orde te stellen: vliegtickets gewijzigd, financien bekeken, ... We zouden eigenlijk nog wel enkele dagen in deze stad kunnen doorbrengen; maar hoe raar het ook nu weer klinkt, we hebben geen tijd :)

Morgen vertrekken we voor twee dagjes naar het titicacameer, waar we Bert en Eline zullen ontmoeten! Wordt tof!

Geniet van de zomer in het belgenlandje!

Jort en Karen

Wist je dat:
- Bolivia hier en daar momenteel te kampen heeft met zware sneeuwval, waardoor sommige wegen niet kunnen bereden worden.
- het hier 1 uur later is dan in Peru, dus we nog maar 6uur verschil hebben met België hier.
- Jort in Azie altijd verloor met kaarten en Karen telkens hier in Zuid amerika :)
- de cola hier, om een of andere rare reden, terug normaal smaakt
- we om de hoek van onze hostel Gentse waterzooi kunnen eten :)

Arequipa & Colca Canyon

Hola Muchachos,

Ondertussen weeral terug in Arequipa na ons uitstapje in de Colca Canyon. We vertrokken dinsdagavond van Cusco naar arequipa met de bus, maar kregen opeens een upgrade naar 'cama' voor dezelfde prijs! Dat was meevallen, toch wat beter kunnen slapen. In de terminal van Arequipa besloten we om rechtstreeks door te reizen naar Chivay (moesten wel 6 uurs wachten,mja), het eerste dorpje dat je tegenkomt in de Colca-regio. Hier hebben we 2 nachten geslapen en een mooie wandeling gemaakt tussen de pre-inca terrassen, die je daar overal in de regio ziet! De laatste avond ook nog een plonske gezet in de hotsprings van La Calera, zalig na de wandeling. De mensen daar zijn zeer traditioneel en lopen er zelfs rond met jonge lamatjes en alpacatjes en deze keer niet om geld te verzamelen via foto's van toeristen, wat ze in Cusco bijvoorbeeld wel allemaal doen!

Na chivay gingen we pas echt de canyon in en hielden halt in Cabanaconde. Ook hier sliepen we 2 nachten en maakten we een wandeling (1,2km hoogteverschil naar beneden/boven en steil pad!) naar Sangalle, ofte Oasis de Colca, een oasis op de bodem van de Colca Canyon recht onder Cabanaconde. We dachten hier rustig onze middag door te brengen, maar er waren enkel toeristenlodges en niets van restaurants/shopkes. De volgende dag stonden we vroeg (5u40) op om de eerste bus te nemen richting de mirador 'Cruz Del Condor', de spot om condors te bekijken en de plaats waarvoor bijna iedereen naar De Colca Canyon komt. We spendeerden hier bijna 2 uurs in de ijzige wind en konden maar enkele condors van dichtbij spotten. Het weer was sinds de vorige avond ook omgeslagen met regen (sneeuw boven 4600m) en zware bewolking tot gevolg, maar niettemin was het de moeite om deze machtige vogels (spanwijdte 3m) te bewonderen!

Daarna met de bus terug naar Arequipa. Daar aangekomen allebei zeer moe en Jort wat ziekskes, koorts en zware koppijn. Ons bed na 16u niet meer uitgekomen en maar goed ook want vandaag terug helemaal beter en het historisch centrum, dat best de moeite waard is, kunnen verkennen! Arequipa lijkt ons de beste stad in Peru op intellectueel en cultureel vlak, al kunnen we dit niet volledig bevestigen na 1 dagje natuurlijk! De sfeer doet ons denken aan een mediterraanse stad in Italië of Spanje
Morgen vertrekt onze bus naar Puno om vandaaruit ofwel rechtstreeks door te gaan tot Copacabana (Bolivia) of er nog een nachtje door te brengen alvorens naar La Paz (de hoofdstad van Bolivia) te reizen! We zijn benieuwd naar Bolivia, hebben er zin in!

Vele groeten en tot in den draai
Karen en Jort.

Machu Picchu

Heel eventjes waren we aan het twijfelen of we MP wel zouden doen. Het kost echt enorm veel geld en het is een heel gedoe (dachten we) om er te geraken.. Maarja omdat het toch een van de 7 wereldwonderen is en je uiteindelijk hier wss maar 1 keer komt, besloten we het toch te doen!

Omdat de normale opties (die 90 % van de toeristen doet) zoals incatrail, de TE dure trein, ... om bij MP te geraken voor ons budgetreizigers geen optie was, gingen we op zoek naar alternatieve routes. Zo lazen we iets over de 'do it yourself' route en besloten deze te volgen. Echt exacte info hadden we niet, maar we zouden er wel geraken; dachten we! We namen eerst (vrijdag 7u smorgens)de lokale bus naar Santa Maria , waar we zon 5 a 6 uurs mee door de bergen reden. We staken een pas van 4300 meter over! Prachtige uitzichten dus. Hier ontmoeten we 1 ander Frans koppel die ook had besloten deze route te nemen. Hier hadden we op gehoopt, want het is altijd beter met ietske meer te zijn! Toen we in Santa Maria aankwamen, gingen we op zoek naar een taxi/collectivo die ons naar Santa Teresa wou brengen. Vonden dit redelijk snel, na beetje onderhandelen, en zo kwamen we alweer een uurtje later aan in Santa Teresa. Hier stonden er combibusjes klaar die ons verder brachten naar de hydrocentrale. Alweer een half uur later kwamen we daar aan. Hier had je de keuze om ofwel een treintje te nemen naar Aguas Calientes (het dorpje onderaan MP) of te voet te gaan. Wij vier besloten dit te wandelen. Het was echt een mooie wandeling, langs de treinsporen! Het was er een halve jungle, want niet veel verder begint de echte jungle van Peru. Rond half 6 kwamen we aan in Aguas Calientes. De trip was dus echt heel gemakkelijk te doen!! En we hebben suuuper veel geld uitgespaard. We betaalden, voor 2, 54 soles, terwijl we volgens de normale optie (trein vanuit cusco) min 300 soles kwijt zouden zijn voor 2. Savonds gingen we verder in de budgetgedachte en kochten we samen met Alex en Morgane (het franse koppel) wat broodjes en avocado om in onze hostel te eten!

Zaterdag was het de MP dag!! We hadden onze tickets (126 sol per persoon) al de dag voordien gekocht want we begonnen onze nachtelijke klim naar de MP al om 4u15 id vroege ochtend!! Met onze koplampjes op, begonnen we er aan! eerst was het een gemakkelijke 20 minuten op een redelijk vlakke baan, waar we eventjes moesten wachten aan het eerste controlepunt. Vanaf dan begon het echte zware werk! Ongeveer een uur trappen omhoog naar de MP. Man man dat was echt zot!!! Wij deden er 50 minuten over, maar echt wel in een gekkemanstempo, zonder rusten. Want de eerste 400 personen krijgen een stempel om de Huayna Picchu te mogen beklimmen. Ook wist je het hele pad niet hoe lang het nog was en dus bleef je gaan, net zoals de ongeveer 50 anderen die de nachtelijke klim aangingen. Alle andere toeristen nemen de bus naar boven en de eerste bus kwam aan om 5u55 dus je wou echt voor de busreizigers boven zijn!! Het was zwaar, maar wel een ervaring om id donker deze trappen te doen. We waren super blij toen we bij MP aankwamen en ontdekten dat we bij de eerste 30 waren!!! Missie geslaagd.

Om 6uur mochten we binnen, maar alles zat nog volledig id wolken! Had een mystiek effect! Je wist dat de MP en omringende bergen er ergens moesten zijn, maar je zag ze nog niet! We hadden gekozen om de Huayna Picchu rond 10 u te beklimmen, dus hadden nog 4 uur de tijd. Omdat het echt nog te mistig was, om door MP zelf te lopen, bedachten we om de Intipunku (berg) te beklimmen om dan in de sungate te wachten tot de mist weg trok en MP vanop een hogere afstand in zijn geheel te kunnen zien. Jammer genoeg trok de mist niet weg en wandelden we terug naar beneden. Rond half 8 was er even een eerste grote opklaring waardoor we de MP in zijn geheel konden zien. Magisch moment. Plots vanuit de wolken komt er een hele stad te voorschijn. Nadien MP nog verder verkend, om dan rond 10u te beginnen aan de Huayna Picchu. Het was ook een zware klim van 1 uur, maar omdat je nu minder gehaast was; was het beter te doen dan de ochtend. Er waren wel ongelooflijk steile stukken tussen! Helemaal boven had je een prachtig uitzicht. Het was nu ook helemaal opengetrokken en het zonnetje scheen goed! Nadien nog verder MP verkend. Ondertussen waren we wel echt uitgeput. Zo vroeg opgestaan; zware klimmetjes achter de rug en dit met te weinig eten en water op de maag! (dit owv de stomme bullshit regels van de MP, overal staan de regels in het groot uitgeschreven dat oa drinken en eten meenemen verboden is, maar er wordt gewoonweg niets gecontroleerd. Wij hadden dus; buiten klein beetje water en koekjes die we dachten stiekem mee binnen te nemen, niets mee! Zelfs de bewakers op MP stonden er met plastieken flessen drank te zwaaien. Hier werden we wel echt kwaad van. Want het was onverantwoord om id zon zon bergen te beklimmen zonder water en eten. Je kon dan op 1 plaatsje (buiten dan aan de ingang) wel water kopen, maar natuurlijk tegen uberdure prijzen. Eten hebben we niet gevonden, maar kregen gelukkig wel een pak crackers van een engelse toeriste die we daar ontmoet hadden) Pas na 16u waren we terug beneden in Aguas Calientes. We waren dus 12 uur weggeweest, zotte gedachte :) Ook stonden we er van versteld toen we de trappen terug naar beneden deden, hoe lang deze weg was!! Ze bleven maar komen en deden er zelfs in het naar beneden gaan langer over! Savonds opnieuw met Alex en Morgane de plaatselijke markt bezocht om eten te kopen.

Zondag vertrokken we dan terug naar Cusco; weer via de alternatieve route. We vertrokken, opnieuw samen met Alex en Morgane, rond 7u50 aan de wandeling naar de hydrocentrale. Deze keer deden we er maar 2 uur over. Ad hydro vonden we opnieuw snel een buske die ons naar Santa Teresa wou brengen en ook daar was het a piece of cake om een taxi te zoeken naar santa maria. We waren al om half 12 in santa maria, veel vroeger dan we gedacht hadden. We gingen op zoek naar busuren; maar nu bleek dat de bus van 13u (die we dachten te nemen) niet bestond. pas om 14u30 ten vroegste zou de bus er passeren. Dat was even balen en probeerden op zoek te gaan naar andere opties. Uiteindelijk vonden we een vrouw die een minibus ter beschikking had om 14u en bedachten die dan maar te nemen. In santa maria zaten ook nog twee duitse kerels (die we op de MP al ontmoet hadden) en dus waren we nu al met 6 om de terugkeer naar Cusco te doen. De duitsers hielden plots rond 13u20 een camion aan en vroeg of die niet naar Cusco reed en jawel hoor! Wij met 6'en vanachter id camion voor de helft van de prijs van de bus, joehoew :) Het was een hele ervaring! De truck delen met Peruvianen die ongelooflijk vriendelijk waren en hun eten deelden, de pasvan 4300 meter die er voor zorgde dat het ongelooflijk koud was, de plotse regen van enkele minuten, de politie die ons tegenhield voor een cocaïnecontrole, de prachtige uitzichten... Het toffe aan het hele verhaal was dat we er zelfs nog sneller waren dan eender welke andere bus (4u40min deden we er over!) Dus deze dag was ons budget nog beter gespaard gebleven. Om van Aguas Calientes tot in Cusco te geraken, betaalden we voor 2: 41 sol!!

Het was echt een zalige driedaagse :) Veel nieuwe toffe mensen leren kennen, MP gezien, avonturen onderweg, .. Het echte reizen dus he :)

Vandaag, maandag; hebben we niets op het programma staan. We gaan nog wat door Cusco wandelen en morgen vertrekken we, als we de bus vandaag geregeld krijgen, naar Arequipa! Onze laatste bestemming in Peru!

Hasta Luego!!

Jort en Karen..

Cusco

Holaaa,

Amai, in Cusco toch weer langer blijven plakken dan verwacht! Zaterdag kwamen we hier dan aan en zitten hier nu, maandag; nog steeds!

Zaterdag hebben we het stadje wat verkend en zijn we savonds nog eens goed gaan eten (danku oma!).

Zondag was het ons al meteen duidelijk dat het een hele feestweek zou worden. We keken wel bijna twee uur naar een voorbijkomende stoet vol traditionele dansen op de plaza de armas! Was sjiek om te zien. Voor de rest hebben we in de namiddag nog verder Cusco verkend. Het is een super gezellige stad, met nog heel oude huisjes en veel tradiotioneel geklede vrouwen.

Maandag bezochten we onze eerste inkasites. We namen de lokale bus naar Tambomachay en van daaruit wandelden we rustig aan terug naar beneden naar Cusco; langs 4 inkasites. Van deze 4 inkasites (Tambomachay, Puka Pukara, Qenko en Sacsayhuayman) was vooral de laatste ongelooflijk de moeite!! Onderweg tijdens de wandeling zagen we al in de verte een cycloontje aankomen! Wij begonnen deze te filmen en plots zaten we er midden in! Man dat was niet normaal hoeveel wind dat was, in het begin dachten we; oke stil blijven staan en die gaat verder maar uiteindelijk er toch snel uitgelopen! Toch beetje eng, wat moet dat wel niet zijn als dat echt ne reuze tornado is!! Savonds was er op de plaza de armas vanalles te beleven. Optredens; 3d spektakel; zot vuurwerk (het mooiste en grootste dat we ooit gezien hebben). Er kwam ongelooflijk veel volk op af! Er heerste een toffe sfeer!

Dinsdag begonnen we al meteen aan onze tweede daguitstap om inkasites te bezoeken in de sacred valley. Diegene die we nu wilden zien, waren niet echt mogelijk om zelfstandig te doen, dus boekten we een tourtje voor 25 sol per pers. Eerste stop was Pisac, waar we de markt bezochten en nadien de inkaruïnes. Het had echt indrukwekkende terrassen!! We hadden nu deze keer ook een gids mee, dus leerden meer over de inkacultuur. In de inkaperiode kenden ze (owv deze terrassen; die elk op zich een microklimaatje vormden) wel 4000 verschillende soorten aardappelen! Toch zot!! Nadien reden we verder naar Ollantaytambo, een super gezellig dorpje met alweer indrukwekkende inkaruïnes!! Als laatste stond Chincero op het programma. We waren hier pas na 6uur, dus het was al donker, jammer genoeg!! Maar toch zagen we nog voldoende hoe, ook hier weer, de prachtige bouwstijl van de inka's nog zo intact was! De sacred valley was echt wel de moeite! Indrukwekkend hoe de inka's hun steden opbouwden. Vooreerst keken ze ad top van de berg naar de sterren. Omdat ze sterk geloofden in de kracht van de band tss aarde en heelal, kopieerden ze de vormen die ze zagen id sterren naar de aarde. Zo zagen ze bv een condor, lama, .. in de sterren en bouwden ze de steden ook in deze vorm op!

Woensdag trokken we er weer op onszelf op uit! We namen een lokale bus richting Maras-Moray. Waar we werden afgezet, begonnen we aan onze wandeling. Bijna iedereen doet dit per taxi, minibus, .. maar de natuur is er zo prachtig dat we wilden wandelen! We wandelen zo'n 12 km naar de inkasite van Moray. Het was een prachtige wandeling, tussen de bergen, door velden, ... Ook Moray was weer verbazingwekkend! Prachtg staaltje terrassenwerk. Na Moray te bezoeken, begonnen we opnieuw aan onze wandeling terug! Onderweg ook heerlijk gepicknickt met mooie uitzichten!!

Donderdag was het Corpus Christi, opnieuw een reden voor processies en stoeten door het centrum van Cusco! Deze keer een meer bedroefde sfeer en minder ambiance dan bij de andere stoeten. Maar dat is dan weer het verschil in feesten tss de katholieke feesten en de traditionele feesten. Voor de rest die dag ook nog wat rondgeslenterd door de stad. Op elk pleintje was er iets te doen. Verschillende markten, dansvoorstellingen; maar vooral heeeel veel mensen! Ook werd er die dag overal cuy (cavia) of gevulde kalkoen gegeten. We hebben nog steeds geen cavia geproefd, maar denken dit eerlijk gezegd ook niet te doen!

Ziezooo, hier ronden we het verhaal even af. Machu Picchu beschrijven we in een volgend verhaal, want anders wordt het te langdradig voor jullie misschien :)

Ciao Amigos!

Jort en Karen.

(Trouwens voor de geintereseerden: Mirador Lodge (onze hostel) is een aanrader. 30 of 40 soles per nacht)

Pisco- Huacachina

Buenos Dias!

Zondagavond namen we de nachtbus van Trujillo/Huanchaco naar Lima. Het was de laatste keer dat we Dorien en Miguel zagen voor we terug met z'n allen in belgie zijn! We hadden wat vertraging met de bus, want het was maandagochtendspits in Lima. Toen we aankwamen, wandelden we naar een volgende busmaatschappij om daar de bus te nemen naar Pisco! We reden met Flores, maar zullen dit niet gauw meer doen. De bus stonk naar alles wat je niet wilt rieken en liep ook vertraging op door de duuuzend stops die ze maakten! Ook was communicatie allesbehalve, we werden gewoon op de panamericana, grote baan, gedropt en moesten zelf snel ontdekken dat we via daar naar pisco konden! Nu goed, we waren er veilig aangekomen!

Uiteindelijk kwamen we dan rond half 1 aan in Pisco. Pisco is een stadje dat enorm te lijden heeft onder de vele aardbevingen die er daar plaatsvinden. Het is een hele actieve seismische spot.Laatste aardbeving was in 2007 en had8.0 op de schaal van richter, hier zag je de gevolgen nog van. De meeste huizen hadden geen dak en de kerk was nog steeds in opbouw. Ook wordt er veel diefstal en criminaliteit gerapporteerd daar. Owv deze redenen kozen we om hier te slapen in een fatsoenlijk, iets duurder, hostelleke. En amai, twas inderdaad echt een goei hostel met een zalige keuken! Ook kregen we een Pisco Sour (eentypisch alcoholisch drankje van Peru)als aankomstdrankske.

Dinsdag trokken we er op uit naar de Ballestas Islands en het Nationaal reservaat van Paracas. Eigenlijk de reden waarom we in Pisco waren beland. Eerst met de speedboot naar de Ballestas, waar duuuuuzenden vogels(Jan vanGent, pelikanen, meeuwen, peruvian boobies,...)ons zaten op te wachten. Duuzenden vogels betekent duuzenden kilos kak, die ze dan gebruiken als meststof. Het is alsof je in een national geographic movie beland was. Ook zagen we pinguins, zeeleeuwen, dolfijnen, ... Van de dolfijnen staat er een filmke opJort zijn facebook.De zeeleeuwen waren wel echt niet met z'n allen aanwezig, maar ze zijn ah emigreren naar ander eiland owv voedselgebrek. Karen was wel wat slecht op den boot, werden nogal meegesleurd door hevige golven!
Nadien trokken we naar Paracas met het buske. Het is alsof je plots in woestijngebied terecht komt;, wat het ook is want het is de tweede droogste plaats van zuidamerika, na de Atacamawoestijn in Chili! Het was er echt prachtige natuur met mooie stranden en rotsformaties. Ook hier waren er wel wat gevolgen van de aardbeving.

Woensdag trokken we verder naar Ica (busrit van 1uur)om dan eentaxi te nemen naar Huacachina. Dit is een oase tussen de zandduinen, waar enkele huizen en hotellekes zijn. We boekten meteen een tourtje voor die dag. We vertrokken om 16u op het grote buggy en sandboard avontuur. Man man man, nooit gedacht dat die buggy's zo snel zouden kunnen gaan! Het was 2 uur pure adrenaline met een ietwat hese stem van het kressen nadien :) Ook het sandboarden was tof, maar toch moeilijk aangezien het zware houten planken zijn id vorm van een snowboard, dus bochten maken was moeilijk! De laatste berg gingen we niet meer rechtstaand naar beneden, maar op onze buik. En howlaa dat ging supersnel!

Donderdag vertrokken we om 10uur naar verschillende wijnbodegas, waar we wijn en pisco konden proeven. Ica staat bekend om zijn wijngaarden (een van de restantjes van de spanjaarden). Was wel weer een spaanse gids, maar waren samen met 4 Fransen dus zij konden voor ons vertalen! Nadien nog samen iets gaan eten en was heel gezellige uitstap! In de namiddag zijn we nog bootje gaan varen op de lagoon, dit kregen we gratis bij ons hostel. Ook hier vergezelden we de Fransen. Nadien vertrokken zij en reisden al verder richting Cusco, wat voor ons de volgende dag op het programma stond. Die avond zijn we nog door het bed gezakt! Hulp moeten gaan inroepen om het te laten maken, was lachen.

Vrijdag was het weer inpakdag want vertrokken die avond met de 16 uur lange busrit naar Cusco. (was trouwens een superluxe bus, Tepsamaatschappij) Die dag nog wat gechilld op de zandduinen, ah zwembad gelegenen spaans geleerd.

Ondertussen zijn we in Cusco, waar we wel een weekje blijven hangen voor Machu Picchu, IntiRaymi festival en de mooie omliggende natuur en incacultuur!

Ziezoooo nu zijn jullie weer bij!

Gelukkige vaderkesdag trouwens (In Peru wordt deze vandaag gevierd en niet zoals in Belgie vorige week)

Hasta Luego!

Jort en Karen

Cajamarca

Holaaaaa amigos!

Terwijl we hier aan het wachten zijn tot de laptop helemaal geladen is ( in kamer is er geen normaal stopcontact en zitten nu id hal), zodat we later de avond een filmke kunnen zien, schrijven we hier al weer een update over onze zaaaalige reis!

Van zaterdagavond tot dinsdagavond zijn we voor een tweede keer Dorien en Miguel gaan bezoeken in Huanchaco. Het was weer een zalige tijd, lekker samen koken of restaurantjes opzoeken. Goed gelachen en ook Huaca del Sol en del Luna bezocht (deze was enorm de moeite, het zijn tempels uit de mocheperiode, pre-inca. We hadden wel een spaanse gids, maar hij probeerde ons goed te betrekken en al bij al verstonden we hem best goed, alleen op vragen konden we niet goed antwoorden, hehe)

We zijn nu in Cajamarca, het noordelijkste punt dat we zullen doen in Peru. Het is een stad in de bergen ( 2720 meter), maar hebben hier totaal geen last van de hoogte! De cola smaakt ook weer normaal :) Waarschijnlijk omdat er geen omringende hogere bergen zijn hier.

We zijn hier woensdag aangekomen in de vroege ochtend, om half 5 snachts was de bus al gearriveerd. Omdat we wisten dat we geen kans maakten op dat vroege uur een hostel te vinden en ook omdat we toch niet zo graag taxis in de nacht nemen, bleven we nog een uurtje wachten in de office van de busmaatschappij. Eenmaal in het centrum aangekomen, was het niet al te simpel om een hostel te vinden. Middenklasse was er niet, ofwel kei sjieke sterrenhotels ofwel ietwat schrale hostellekes. Wij zitten in de laatste categorie, Hospedaje Manhattan :) Die woensdag eerst nog wat geslapen tot de middag en in de namiddag het stadje wat verkend. Er hangt hier een leuke sfeer, alles is authentieker, lekkere ambachtsproductenen super mooie huizen. Er was die dag ook een festivalleke aan de gang op de Plaza de armas, een promotiebier van Cristal. We hebben dus wat optredentjes en gratis pintjes meegepikt.

Donderdag gingen we eerst super lekker ontbijten en trokken daarna met een lokaal buske naar Banos Del Inca, een klein gehuchtje dat bekend staat om zijn thermische baden. We hebben daar, na weer wat gesukkel met ons spaans, een sauna geboekt. Amai wat een sessie was dat, 2uur lang in en uit de sauna; die op het einde echt superheet was! Er lagen ook verschillende kruiden waarmee je jezelf kon reinigen. Daarna voelde we ons wel herboren en na iets gegeten te hebben,was het tijd vooreen siestake! Savonds opnieuw wat door de straten geslenterd en pizzake gaan eten. En net voor het slapen gaan, nog '127 hours' gekeken. Een goei filmke (je kan hier, uiteraard gekopieerd, filmkes kopen voor 2,5 sol, wat zon 60 cent is!)

Voor vrijdag (vandaag) hadden we een tourtje geboekt, richting Cumbe Mayo. Dit is een kanalensysteem van de pre-incatijd. Vooral de natuur was er prachtig, zalige rotsformaties! Ons tourtje was wel weer in het spaans, dus hier en daar verstonden we wel woorden, maar in het algemeen gebruikten we vooral onze ogen. Het spaans is toch moeilijker dan verwacht, zonder lessen, maar we komen er wel :) Spaanse tourtjes volgen is ook al goed om het te leren! In de late namiddag wandelden we nog naar de Cerro Santa Apolona, een heilige heuvelaan de randvan de stad. Dit was vooral mooi voor de uitzichten over de stad, maar er waren ook mooie tuinen aan verbonden waar we een Kolibrie gezien hebben!!

Ziezoo, sewwes nog eens een filmke kijken en dan morgen nemen we de dagbus naar Trujillo, om een laatste keer Dorien en Miguel te bezoeken in Huanchaco voor we naar het zuiden van Peru trekken!

Hasta Luego!

Jort en Karen

Huaraz

Buenos dias amigos!

Momenteel zijn we terug in Huanchaco en kunnen dus weer even de tijd nemen om onze blog up te daten!

Vrijdagnacht namen we de nachtbus naar Huaraz van Lima met movil tours, wat een luxe! we kregen een dekentje, een ontbijtje en hadden de beste plaatsen vanvoor dus konden volledig uitgestrekt onze nachtrust beginnen. We kwamen zaterdag rond 6uur smorgens aan in Huaraz en het was gevoelig kouder! Wij met een taxi naar een eerste hostelleke maar die was vol. Te voet onze zoektocht verder gezet en gelukkig was er bij het volgende wel een kamer vrij! Wij kropen het bedje terug in, want waren ontzettend moe en voelden ons ook niet opperbest, last van de hoogteziekte! Ergens in de namiddag ook maar begonnen met den diamox (medicatie tegen hoogteziekte)en vanuit ons bedje de CL finale gezien. Jort ging er volledig in op, Karen lag na een tijdje weer te slapen, savonds ietske gaan eten en Jort had natuurlijk zijn Barca voetbaltruitje aan :)

Ook zondag was het een rustdag. We zijn er echt van verschoten wat de hoogte met een mens kan doen, een stom trapke maakt je al helemaal uitgeput! Je voelt het tekort aan zuurstof echt wel aan. (duizelig, kortademig, hoofdpijn, moe, ...) We hadden wel geluk met onze hostel want we konden er zelf ons potje koken, dus trokken we naar de supermarkt en kochten er wat pasta!

Maandag was het plandag! Want we hadden ons voorgenomen de verdere reis in Huaraz te plannen. Hadden immers echt nog niets opgezocht over Zuidamerika! Ook hier en daar een spaans woordje geleerd, want dat is echt nodig! De rust- en plandagen waren eigenlijk echt tof! Overdag was het mooi weer, zo'n 27 graden, en zaten op terraske van onze hostel met prachtig uitzicht op de cordillera blanca en de sneeuwtop van Huascaran (de hoogste berg van Peru, 6768 meter hoog)

Ondertussen waren we ook al wat geacclimatiseerd en zo vertrokken we dinsdag op onze eerste trip! We namen een lokaal buske naar Yungay en van daaruit moesten we een chauffeur weten te strikken die ons naar de Llanganuco Lakes (3850 meter) wou brengen. Een chauffeur vinden bleek geen probleem, maar medepassagiers om de prijs van het transport goedkoper te maken wel! We wachtten zo'n anderhalf uur en nog steeds geen andere toeristen te zien! Uiteindelijk dan maar besloten om dan iets meer te betalen en te vertrekken met zen tweetjes! Na een hobbelige rit van een uur en kwartier kwamen we dan uiteindelijk rond half 12 aan. De chauffeur zette ons af aan het tweede meer en zo zijn we dan gewandeld van het tweede meer naar het eerste (op een zeer traag tempoke owv de hoogte)! Het was echt een super leuke trip en de uitzichten waren super! Zonneke op het gezicht, prachtige natuur, picknicken aan een riviertje, ... Jaja, daarvoor waren we naar Huaraz gekomen!

Woensdag hadden we een volgende trip op het programma staan, maar toen we smorgens om 6uur opstonden, bleek Karen echt slecht te zijn. Harde allergie van de stoffen dekens gehad en niets geslapen die nacht. Bij het ontbijt dan maar besloten om niet te vertrekken. Was wel spijtig, want had de moeite geweest, maar Karen had zo waarschijnlijk nooit boven geraakt!

Voor donderdag hadden we het transport bij een reisbureauke geregeld, want we wilden naar Lagoon 69 (4650 meter hoog) en daar geraakte je moeilijk met lokaal transport. Om 6u smorgens pikten ze ons op en maakten we al meteen kennis met de twee andere meisjes die ons zouden vergezellen die dag. Becky van Canada en Anne van Nederland. Na een 3uurtjes in de auto kwamen we aan op de plaats waar onze wandeltocht zou beginnen. Het eerste stuk was in een prachtige vallei. Daarna begon het al lichtjes te stijgen, om dan uiteindelijk aan het serieuze klimstuk te beginnen. Man wat hebben we gepuft! Ons hart ging echt gelijk nen gek tekeer! Af en toe rust was dus nodig, maar echt lang duurde deze pauzes nooit want moesten verder door ( moesten ook op tijd terug zijn voor de auto). Toen we dachten dat we er uiteindelijk waren, bleek het gewoon een kleiner meer te zijn en moesten we opnieuw drie kilometer stijgen! Al een geluk dat het uitzicht zoooo prachtig was, want anders hadden we gedemotiveerd geweest. Na opnieuw puffen, stapke per stapke, kwamen we uiteindelijk aan bij Lagoon 69. Jort als eerste, maar had het savonds dan ook het hardste te verduren. Zoals we hem kennen, zijn grenzen niet genoeg bewaakt!
Woooooooow echt dit gletsjermeer was `prachtig! Becky en Anne ( zotte trienen) hebben eerst een plonske genomen ( lees: ooeeeee aaaaaaaa,too cold, pff pff) en daarna picknickten we er om dan na een rustpauzeke van een uurtje de wandelweg terug te starten, maar deze keer naar beneden!! Uiteindelijk hadden we er toch wel zon goeie 20 kilometer opzitten. De tocht was echt zwaar maar het was het zo hard waard. De mooiste wandeling OOIT!

Vrijdag namen we de tijd om nog wat verder te plannen, het stadje door te slenteren, terrasjes te doen, ... om dan zaterdagochtend om 6uur weer op te staan om de bus te nemen naar Huanchaco. We namen de Yungay express eerst naar Chimbote en dan een sjiekere bus naar Trujillo (vlakbij Huanchaco). De Yungay express rijdt recht door de bergen en passeert langs de Canyon del Pato. De busrit duurde lang, maar was ook weer echt de moeite. Zo'n prachtige canyon en ruwe natuur! Karen heeft wel enkele keren haar ogen moeten sluiten als er een haarspeldbocht aankwam! Savonds kwamen we dan uiteindelijk terug aan bij Dorien en Miguel! Het is tof om hier terug te zijn, het lijkt wel alsof we thuiskomen, maar dan aan de andere kant van de wereld :)

Ziezooooo veel leesvoer voor jullie!

Hasta Luego

Jort en Karen

Weetjes:

- Alles met koolzuurgas ( cola, pintjes, spuitwater, ...) is daar echt walgelijk! Het gevoel van de prik komt veel later pas aan in je mond en dat geeft een hele andere smaak aan het drankje. Ook weer een van de effecten van de hoogte!

- Huaraz zelf ligt op 3090m

- Langs de oostkant van de Rio Santa vallei (de grote vallei waar alle grotere dorpen zijn) zijn de bergen hoog en besneeuwd en aan de andere kant iets lager, maar niet besneeuwd. Vandaar de naam, Cordillera Blanca en Cordillera Negra.

Lima

Buenos Tardes!

Zondag namen we dan de nachtbus terug richting Lima. Niet al teveel geslapen, maar de busrit viel best mee! Maandag verkenden we de stad en wandelden langs een park, waar Miguel zich uitleefde toen hij de eenden eten gaf :) 's avonds nog naar langs het water gewandeld waar we een soort van smoutebollen aten. Zoveel lekker eten dat hier te vinden is in eetstallekes, maar ook zo ongezond vaak! Die avond sliepen we nog in Casa Ana, waar ook Dorien en Miguel en Doriens ouders sliepen. Voor het slapen gaan nog een afscheidspintje gedronken met Dorien en Miguel, want de volgende ochtend vertrokken zij samen met Paul en Marina (Doriens ouders) met het vliegtuig richting Cuzco. We wilden er sowieso ook wel heen, maar het tochtje met het vliegtuig was voor ons toch iets te duur!

Die dinsdagochtend kregen we een lekker ontbijtje in Casa Ana. Er stond zelfs cornflakes op de tafel. Na het ontbijt nog even wat op het internet op de kamer ( zooo goed dat we de laptop hebben meegenomen, alles gaat veel gemakkelijker en sneller!) en nadien trokken we naar het volgende hostel in Lima. We veranderden want casa ana was iets duurder en in Hostal Espana sliepen Charlotte en Sofie (twee gentse-turnhoutse vriendinnen). Ons daar eerst geinstalleerd en Sofie en Charlotte tegen het lijf gelopen. We spraken dan ook af om savonds samen iets te gaan eten! In de namiddag regelden we nog wat papierwerk voor Dorien en Miguel! Zo oefenen we ook ons spaans wat! Want het is toch wel echt nodig om u goed te kunnen uitdrukken in het spaans hier! In azie kon je je veel gemakkelijker behelpen met het Engels, hier wordt er zo goed als geen engels gesproken! Nu goed, op onze volgende bestemming gaan we ons wat bezighouden met het spaanse woordenboekje!

Woensdag trokken we samen met Charlotte en Sofie richting Miraflores (de sjieke buurt van Lima) waar Danique ( een Nederlandse vriendin van hen) ons stond op te wachten! We verkenden de buurt wat en gingen smiddags suuuper lekker eten in Punto Azul. ( zeker aan te raden restaurantje) Savonds gingen we met ons vieren ( Danique was immers al vertrokken richting Nederland) naar een park waar ze een spectaculaire fonteinen -en lichtshow geven. En spectaculair was het! Een toffe avondactiviteit!!

Donderdag ontbeten we nog samen met Charlotte en Fie voor we naar de Zoo gingen. Ook voor Charlotte en Fie was het al weer de laatste dag, want zij vertrokken ook terug richting Belgie! Raar om mensen te weten vertrekken, terwijl je zelf nog maar aan het begin van het avontuur (PART 2) staat. De zoo was een toffe uitstap, maar het was wel wat friskes! Het weer is hier niet al te denderend. Het regent niet (dus das zeker goed) maar zonder truitjes kan je toch ook best niet de straat op! Nuja, het is hier dan nu ook herfst!

Vandaag hebben we voor het eerst in Peru wat uitgeslapen voor we Lima introkken. Toen we door de stad wandelden, zagen we op verschillende pleinen grote podia opgesteld. Er staat precies vanalles te gebeuren! Maar dat gaan we spijtig genoeg niet meer meemaken, want nemen vanavond om 23u de nachtbus naar Huaraz, onze volgende bestemming!

Enkele weetjes:

- In Lima betogen ze precies voor alles! Elke dag zien we betogingen, ofwel voor vrouwenrechten, dierenrechten of tegen de presidentsverkiezingen!

- Raar om ineens overal kerken en maria's te zien staan ipv tempels en buddha's.

- Ook hier wordt er veeeel getoeterd, maar brommerkes zien we eigenlijk niet!

- nationale gerecht van Peru is ceviche. (half)rauwe vis met limoen, wij vinden het lekker, maar niet iedereen deelt onze mening!

- Hier circuleert super veel vals geld, iedereen controleert continu zijn teruggekregen briefjes. Vandaag hadden we zelfs een vals briefje van 100 soles (=25 euro) teruggekregen in de bank, gelukkig direct gezien en een nieuw gekregen!

Ziezoo ,

Hasta Luego!

Jort en Karen