Huanchaco

Hoooolaaaaaaa!

Na een kort bezoekje aan Turnhout City, waar we alletwee super hard van genoten hebben, zaten we al weer op het vliegtuig richting Peru!

We, de ouders van Dorien en wij, kwamen dinsdagmorgen aan in Lima, waar Dorien en Miguel ons stonden op te wachten! Eerst naar een hostelleke gereden om ons wat op te frissen om nadien Lima te verkennen! Het was tof om Dorien en Miguel terug te zien!

Savonds namen we al meteen de nachtbus naar Huanchaco, waar Dorien en Miguel wonen. Het was een goede bus, super comfortabele zitjes tegenover de meeste bussen in Azie, maar smorgens wel last van dikke voeten! Die woensdag hebben we eerst Huanchaco wat verkend en zijn we op de markt inkopen gaan doen, waarna Miguel en Dorien een lekkere Peruviaanse maaltijd klaarmaakten! In de namiddag trokken we richting Trujillo. Waar we savonds suuuuuper lekker gegeten hebben! We kregen ook koeienhartjes en magen of nieren te eten en de hartjes waren superlekker! Echt mals vlees. Het is al wel opmerkelijk voor ons dat er hier veel meer gelijkenissen zijn met Belgie qua eten! Je vindt er gemakkelijker broodjes, een goed stuk vlees en frietjes! En suuuuper grote porties dat we hier telkens krijgen op restaurant!

Donderdag bezochten we Chan Chan, een voormalige stad uit de pre incaperiode, het is ook werelderfgoed en het was de moeite! Gelukkig was het niet te warm die dag, want het was er anders bakken geweest! Na Chan Chan gingen we ook nog langs het museum. De rest van de dag hebben we nog wat gechilld en opnieuw lekker gaan eten!!

Vrijdag bezochten we een vrijwilligersproject. Het was een interessant project waar ze kinderen en jongeren activiteiten aanbieden zoals dans,juwelenontwerp, banketbakkerij etcetera zodat ze hier een soort opleiding van krijgen. Het zijn voornamelijk kinderen die anders werken op het vuilnisbelt dus het is een hele verwezenlijking om de kinderen en ouders te motiveren om naar het project te komen, wat vaak 40 minuten wandelen is van hun huisje. Die dag was het een soort van diplomauitreiking waar de kinderen dan lieten zien wat ze geleerd hadden en hun diploma in handen kregen. Het was echt interessant, hoewel we van de speechen niet al te veel verstonden! In de namiddag zijn Jort en Miguel gaan surfen! Jort kreeg al meteen de surfkriebels te pakken. Karen is er niet mee ingegaan, golven toch iets te hoog en bij de beginnersgolven zat veel volk! Savonds waren we uitgenodigd bij de ouders van Miguel waar we eend aten, heeel lekker en het zijn echt super lieve mensen!

Zaterdag was het de grote dag! De trouw van Dorien en Miguel. Spannende en suuuuuper leuke dag! Smorgens naar de manicure met Dorien en nog bloemen gaan kiezen, in de namiddag ceremonie op het strand en dan savonds het feest! Het was echt een leuk feest en Dorien en MIguel zagen er super goed uit! Op het feest was er super goede muziek, salsa en cumbia! Veel op de dansvloer gestaan om dan uiteindelijk rond de 5en terug naar het huisje te gaan! Hier is er wel overal goede muziek, op de bussen hoor je ook salsaritmes, heel wat beter dan die aziatische karaokem haha!

Vandaag, zondag is het wat een rustdag. Eerst wat geslapen, nog op bezoek geweest bij de ouders van Miguel, inpakken en sewwens richting Trujillo om de nachtbus te nemen! Hopelijk slapen we wat!

Hasta Luego!

Besos

Jort y Karen.

Home sweet home, voor een weekendje dan toch!

Hallloooo!

Gisteren, vrijdag, kwamen we terug aan in Belgenlandje. De vluchten zijn weer super goed verlopen, zeer tevreden over British Airways! In Belgie zijn doet raar, maar het is ook leuk en verfrissend om iedereen voor even weer terug te zien! We pikken hier etentjes met de familie, feestjes met de vrienden, Jort zijn verjaardag, ... mee om dan maandagavond te vertrekken richting Lima, Peru. Een nieuw avontuur, we hebben er al zin in :)

Groetjes,

Jort en Karen

Krabi - Ko Jum

Swatdikaaaa!

En we blijven maar ineens even doorschrijven :) hadden ook nog wat in te halen!

Die donderdag de bus genomen naar Krabi, Phuket is wel een eiland maar het is verbonden met een brug met het vasteland! Die dag Krabi wat verkend. Zeer gezellige en terug authentiekere stad! De prijzen waren eindelijk weer eens goedkoper. Want van die te hoge prijzen op de toeristische plaatsen, worden we soms zot. het blijft goedkoop tov europa, maar voor reizigers als ons (die de doorgaande prijzen ondertussen wel kennen) is dat nog steeds te veel!

Vrijdag al direct op tour! Krabi is de perfecte uitvalsbasis (het is opt vasteland) om naar eilanden in de buurt te gaan. Dat deden we dan ook, en die vrijdag naar Ko Phi Phi met de speedboot! We hadden gelukkig de beste plaatsen van voor op de speedboot want het was toch iets te volgeladen. Het was prachtig weer, ongelooflijk! En Ko Phi Phi zelf is nog prachtiger :) Onvoorstelbaar hoe blauw het water ziet, hoe wit de stranden zijn.. Je denkt dat de alomgekende postkaartjes en fotos van het zuiden van Thailand wel een beetje moeten gefotoshopt zijn, maar niets is minder waar! Een waar paradijs. We bezochten onder andere Maya Bay, dat gekend is owv zijn rol als locatie in de film The Beach en we snorkelden ook op verschillende plaatsen. Hoe diep je kon zien was onvoorstelbaar en Jort heeft ook ergens onder een grot doorgezwommen. Maar uiteindelijk was Vietnam toch nog de HOTSPOT voor snorkelen voor ons. Natuurlijk waren we op de meeste plaatsen niet de enige boot die er kwam, maarja je kan de anderen het niet kwalijk nemen om er ook heen te gaan! Het was een super dag en savonds keerden we dan ook, oprecht gelukkig, terug naar de GH om een douchke te nemen, want amai dat is nodig op zon dagen! Savonds bezochten we de superleuke nightmarket. Lekker, goedkoop eten en een evenementenpodia!

Volgende dag trokken we er op onszelf op uit. we namen een longtailboot naar Railay. Het is ook aan het vasteland, maar owv de zeer ruige natuur kan je er enkel met boot geraken. Ook daar was het water weer prachtig. Maar hier waren het vooral de rotsen die indruk op ons maakten. Het is er een waar klimparadijs. Vooral de phranang cave (aan het strand) was sjiek! Daar op strand nog wat gelegen en nog een ander strand aan de andere kant bezocht, om dan uiteindelijk tegen 5uur de longtailboot terug te nemen naar Krabi. Savonds uiteraard terug de nightmarket (die is elke vrijdag, zaterdag en zondag) op.

Zondag terug een tourtje! Dat betekent smorgens vroeg uit bed, maar we zijn altijd heel benieuwd voor wat komt! Nu deze keer gingen we met een grote longtailboot op 4islands tour. We bezochten chicken island, tup island, weer phranang cave beach en nog een vierde waar de naam ons even van ontglipt. Het was super druk overal, en vooral door de thaise mensen zelf. Het was dan ook zondag en ook zij doen dan daguitstapkes. Het was weer prachtig weer! Weer goede snorkelstops gedaan, man wat vinden we snorkelen toch plezant :) Tup island was verbonden met chicken island. Er is een zandbank en bij laag water kan je erover wandelen. Het was al serieus aant veranderen van tij toen wij er waren, maar geraakten toch nog goed aan de overkant. Was eigenlijk toch speciaal. En ook grappig om daar te wandelen tussen de lachende thaise vrouwen die, met alle kleren aan, soms hun evenwicht wat verliezen. Het vierde eiland was vooral een plaats om te relaxen, maar Jort nam er toch weer de snorkel bij en bleek dat zon 20 meter verder alweer prachtig koraal was. Jort heeft daar ook voor de eerste keer nemo,s gezien. Zijn Finding Nemo-versie is al geslaagd, nu Karen nog!

Die tours zijn een enorme hap uit ons budget telkens, maar ze zijn ooooo zo de moeite waard! Je ziet echte paradijzen!!

Na Krabi wilden we richting Ko Jum, weer even een bestemming waar er niet veel anders te doen is dan een boek lezen, iets eten, drinken en van elkaars gezelschap genieten. En amai, daar was Ko Jum perfect voor! Het seizoen was daar al afgelopen, wat maakte dat de boot er naartoe niet meer ging, maar we geraakten er dan toch met een songthaew en een ferry'ke. Doordat het seizoen gedaan was, waren er veel hotels en barrekes dicht. Maar man wat genoten we er van de rust!!! De dagen dat we er waren, sliepen we wat uit, deden wat was, maakten cocktails, lazen een boek, speelden spelletjes, ... Klinkt geweldig he? Was het ook! Echt een aanrader voor als je rust wilt.. We zijn hier 4 nachten gebleven en de weinige mensen die er waren bleven bijna allemaal langer dan gepland, maar onze tijd zat er bijna op, dus wij gingen verder!

Ziezoooooo, weer wat bijgeschreven...

Tot over een weekje :)

Jort en Karen

Phuket

sawatdikaaaa(p) allemaal

na lange tijd niets, toch nog eens wat verhaaltjes posten! Ondertussen zijn we in Bangkok en hier is het heel gemakkelijk om goede internetverbindingen te vinden, daarmee.

Zondag 17 april zijn we na een boot en busreis savonds aangekomen in Phuket Town, de stad op het grootste eiland van Thailand. We vonden een cavakes guesthouse en installeerden ons, nog in een gezellige bar gaan eten ook.

De volgende dag namen we een songthaew, supergrote trouwens!!, richting het supperdrukke en ubercommerciele pattong beach. We zouden hier iemand ontmoeten die al jaren een hotel heeft op Phuket. Best moeilijk om in al die chaos het juiste adres te vinden, maar uiteindelijk toch gevonden en aldaar een lekker frisse pint en rondleiding gekregen, waarvoor dank! Daarna zijn we terug richting strand gegaan en daar nog wat gelegen tussen de oliebruingetinte lijven van afgelikte beren en berinnen in monokini, wat trouwens illegaal is in Thailand, maar goed. We wisten, vanuit onze reisgids, dat er rond 6u de laatste bus terug ging richting Phuket town. Daarom gingen we al extra vroeg aan de bushalte gaan staan, rond kwart na 5. Enkele bussen passeerden, wij er naartoe, nee geen dienst meer: 'we go home..'. Lap seg, geen lokale bussen meer, wat dus betekent dat je ofwel een superdure taxi neemt of een dure tuk tuk. De prijs met songthaew is 50 baht, voor twee personen. We vonden na heel tactisch onderhandelen een tuktuk die voor 380 baht en twee gratis waterkes ons wou terugrijden, wat achteraf door onze symphatieke jongens van de guesthouse als een heel goede prijs wer beschouwd.

Next day, had Karen afgesproken met vroegere buren, dus wij naar hen op zoek gegaan met een songthaew richting Rawai beach. Veeeeel te vroeg uitgestapt zo bleek na een uur stappen naast de supperdrukke highway, voos! Het was daarbovenop nog eens superhard aant onweren, voor ons een van de hardste blikseminslagen ooit gehoord, zotte natuur!! Na een tijd nog steeds geen spoor van het resort waar ze verbleven en dan maar een songthaew terug genomen. Die avond nog over de gezellige en goedkope nightmarket gelopen en fruit en bier gekocht om in onze guesthouse te nuttigen.

Volgende dag hadden we een tour geboekt richting Phang Nga Bay. Dit is een archipelago van honderden eilanden die als drakentanden oprijzen tussen het blauwgroene water, zeer mooi allemaal. ook aan boord van het schip was alles goed voorzien, water, softdrinks, heerlijke buffetlunch en daarbovenop een heerlijk zonneke!!We bezochten verschillende eilanden, al dan niet met een zeekayak. Voor het eerst zagen we hier de fotos die we op Google afbeeldingen zagen wanneer we Phuket of Phang Nga bay intikten, prachtig, maar dit was niet de laatste prachtige tour, er zullen er nog meer volgen elders.
Van de stranden in Phuket hebben we dus bijna niets gedaan, maar we durfden niet goed een motortje huren, ze rijden daar heel zot en snel en ook nog links, dus neen.we denken wel dat er op Phuket mooiere stranden te vinden zijn dan Pattong, maar in het algemeen is het er zeer commercieel en veel partypeople...

Voila, dat was Phuket.

Groetjes

Jort en Karen

Ko Phayam

Sawadik(r)aa(p)

Woensdag 13/04 namen we dan 's ochtends de bus richting de grens, met de bedoeling dan vervoer te vinden richting Bangkok. Het was allemaal wat spannend want het was Thais nieuwjaar, Songkran, en dus wisten we niet zeker of we er wel gingen geraken, Nu goed, dat deden we! De grensovergang was heel vlotjes, hoewel ze bij Karen wel een rare opmerking vonden op het vooraf geregelde thaise visum. Er stond opgeschreven dat Karen in Cambodja woonde. Waarom, dat weet niemand :) maar gelukkig geloofde ze al snel dat dat een misverstand moest zijn.
We vonden ook redelijk snel een maatschappij die ons richting Bangkok kon vervoeren, waar we om 18u aankwamen. Normaal gingen we hier een nachtje verblijven, maar impulsief besloten we maar gewoon ineens door te reizen met een nachtbus naar het zuiden, en zo deden we dat dan ook! Onderweg zagen we velen elkaar nat spuiten! want Songkran betekent een groot watergevecht!! Leek ons heel leuk, maar ons hoofd stond op het zuiden en gelukkig was de situatie er nu beter, dus konden we er heen!

Donderdagochtend kwamen we aan in Ranong, waar we dan de boot moesten nemen naar Ko Phayam. Amai wat een boottrip was dat! Ze was veel te overvol geladen en we maakten al meteen een botsing, nog voor we tegoei en wel vertrokken waren. Iedereen keek heel bezorgd naar ons, vanop de oever en er werden fotos genomen van de overvolle boot door de marinepolitie. Wij, en enkele anderen, waren er niet gerust in en namen al maar een reddingsvest op onze schoot! Gelukkig zijn we er goed geraakt!
Wat een trip om er te geraken, maar het was prachtig weer en we hadden een strand om te relaxen, dus geen probleem!

We hebben hier drie nachten vertoefd. Het is een gezellig eilandje, met alleen electriciteit van 6u30 tot 11u30 pm. Er zijn hier en daar barrekes en restaurantjes aan het strand. De dagen dat we er waren, hebben we vooral genoten van het echte zon-zee-strand vakantietype. We deden niets anders dan rusten, eten, drinken,.. En omdat we alletwee niet het beste zittende gat hebben, af en toe wat frisbee'en, palletjes, gezelschapsspellekes en zeekajakken. Dat laatste was echt plezant om in de golven te kajakken. En we hadden geluk, want we mochten ze gratis ontlenen in ons hotel. Dat was dan ook het enige dat gratis was, het was er eigenlijk vrij duur overal. Maar we vrezen dat het overal wat duurder gaat zijn in het zuiden! Tegenvaller.. mja..
Zondag namen we dan de boot terug richting Ranong, deze keer een vele aangenamere bootrit, om dan de bus te nemen richting Phuket! Hier zijn we nu ondertussen!


Ziezoooooo...
De tijd gaat eigenlijk toch snel, als je begint aan een trip van 4 maanden, denk je dat het toch een lange tijd is, maar nu zijn we ondertussen al in onze laatste maand beland!
In het algemeen zo'n heerlijke belevenissen al meegemaakt!

Tot over een maandje!
x..
Jort en Karen

Battambang

Suasdei

jullie hebben weer even niets van ons gehoord, maar ondertussen zitten we al in Phuket. Na Siem Reap zijn we met de bus naar Battambang gereden op zondag 10/04. We kozen dit stadje wegens de rustige,authentieke sfeer en voor de kookles en een circusproject dat hier is. In de late namiddag van die zondag hebben we nog fietsen gehuurd en langs de oever van de rivier enkele kilometers richting het zuiden gereden. We kwamen al snel in landelijk gebied, waar de mensen toch steeds veel vriendelijker zijn tegenover buitenlanders. Hier nog een gezellig barreke gevonden langs de oever en wat uitgerust. In dit barreke was er een man die steeds ook wou klinken met bier met ons en toen we terug richting battambang vertrokken, kwamen we toevallig langs zijn huis. Hij had het gezien en riep ons binnen, wij reden maar rustig verder, want was al vrij laat en bijna donker, hadden geen licht op de fiets op baantje zonder straatlicht. Paar minuten later komt diezelfde man op zijn brommer ons achterna en hij nodigde ons opnieuw uit bij hem thuis om te drinken. Hij was al goed in de wind, maar toch begripvol tegenover onze keuze om naar de stad terug te keren!

De volgende dag hebben we in de voormiddag een kookles gedaan bij smokin pot, een populair restaurantje in de stad. We waren nog met een hollands, lesbisch denken we, koppel, dus er was al geen taalprobleem wat het wel direct spontaner maakte. Eerst gingen we samen met de kok met zen allen richting de markt. Hier kochten we al onze ingredienten voor 3 gerechten: Fish Amok, Beef Lok Lak en Chicken sweet & sour soup. Daarna kon het kokerellen beginnen. Dit was heel plezant en we hebben veel gelachen!! Na het koken, moesten we natuurlijk eten en lekker dat het was! Daarna nog wat gebabbeld met Vannak, de kok, over het echte Cambodja, hoogst interessant! Maaike en Lotte, het koppel, had diezelfde namiddag nog een tuk-tuk trip naar de bamboetrein en een killing-cave geboekt en we besloten om hen te vervoegen. De Bamboetrein was echt tof. Dit is een treintje gemaakt met twee oude treinstel-assen met daarop een bamboe platform met hierop een 125 cc motor, die via een distributieriem de wielen doet ronddraaien! Super-improvisatie, maar het ging best hard en was vrij stabiel! De rit verliep over een vrij intact stuk spoorweg een paar kilometer buiten Battambang. Het Cambodjaanse spoorwegnet is in zeer slechte staat, maar hier kon toch nog gereden worden. De rails slingeren best wel van links naar rechts en zijn hier en daar nog maar amper met elkaar verbonden, maar het ging en het was plezant!!Wel veel lawaai. Grappig ook dat wanneer een tegenligger aankwam, diegene die het zwaarst geladen is voorrang heeft, dus de andere moet zich volledig demonteren en van de rails begeven zodat de andere door kan rijden, hilarisch. Deze bamboetreintjes rijden nog maar voor 3 maanden, want dan wordt gestart met volledige heraanleg van het spoorwegnetwerk tussen Phnom Penh en Bangkok door een Australisch bedrijf. In het dorpje waar we halt hielden werden we opgewacht door een hele bende kinderen! Ze riepen ons direct mee naar een python en daarna wilden ze dat we iets dronken in de barrekes daar, dat deden we. Karen was al snel afgeleid en begon direct met zinvolle vrijetijdsbesteding met de kinderen, ze was in haar element ze, amai!! heel schattige en lieve kinderen, dat wel!Na de bamboetrein ging onze trip met de tuktuk verder richting een tempel op een heuvel, waar ook een grot was. Niet zomaar een grot! Deze werd tijdens het pol-potregime gebruikt als sterfput (killing-cave). Duizenden kadavers zijn hier dus indertijd teruggevonden en de enkele schedels die nu achter glas liggen zijn hier getuige van, griezelig!Bovenop de heuvel nog snel een zonsondergang meegepikt, alvorens terug beneden een waar natuurfenomeen te mogen meemaken. Voor 40 minuten aan een stuk vliegen er vleermuizen uit een spelonk in de rots naar buiten om te gaan jagen! Echt sjiek om te zien, als een zwerm bijen vliegen ze met de duizenden tegelijk naar buiten. Om 3-4u smorgens vliegen al deze beestjes terug om te gaan slapen.

De volgende dag hebben we wat uitgerust want Jort was een beetje ziekskes, maar ondertussen terug kerngezond!!

Ziezo, dit was het laatste wapenfeit in Cambodja, op naar het zuiden van Thailand!!
Jort en Karen.

Siem Reap

Suas'dei,

Hier weer een verhaal van ons. Maandag 4/04 kwamen we na een busrit, met vertraging, aan in Siem Reap. Gelukkig hadden we al een hotel geboekt (de eerste keer dat we dat gedaan hadden), want de tuk tuk chauffeurs stonden hier weer klaar aan het busstation met vele tips over goedkope guesthouses. In het hotel aangekomen, werden we heel goed ontvangen. We voelden ons hier meteen thuis! En maar goed ook, want hier bleven we 6 nachten. 'S avonds gingen we richting Pub street. We zagen al meteen dat Siem Reap totaal anders was als de vorige cambodjaanse steden. Heel erg gericht op toerisme, want toeristen zijn er met hopen, maar dit werpt op een bepaalde manier ook zijn vruchten af. Veel mooie en gezellige barrekes, restaurantjes. De horeca floreert hier!

Volgende dag stonden we vroeg op en huurden we fietsen. We gingen richting de Angkor-site. We kochten een driedaagse pas (40 dollar!!). We bezochten eerst Angkor Thom, met zijn prachtige Bayon. Daarna fietsten we door richting Takeo, een iets kleinere tempel, om uiteindelijk terecht te komen bij Ta Phrom. Het is heel mooi om te zien hoe de natuur zich een weg baant tussen de ruines! We reden hierna verder naar Banteay Kdei, ook een hele mooie buddhistenklooster en veel rustiger zonder al te veel toeristen. Ondertussen was het al na 5uur en werd het wel weer tijd terug richting Siem Reap te fietsen. Het wordt immers donker om 6uur en we hadden nog een 15 km voor de boeg. De meesten bekijken de tempels met een TukTuk, maar fietsen is best leuk in de mooie natuur en veel goedkoper!

Woensdag stonden we weer vroeg op, maar Jort voelde zich 's morgens niet goed, dus besloten we die dag niet richting Angkor te gaan en het wat rustiger aan te doen. We hebben in de namiddag Siem Reap wat verkend en wat souvenirshops afgegaan.

Donderdag was Jort gelukkig terug beter en kropen we weer op onze fiets! Deze keer om de grote tour te doen. Het was super warm, al vanaf de ochtend, dus beseften al snel dat het zwaarder ging worden! We begonnen met Angkor Wat. Inderdaad reusachtig en er wordt door velen aangenomen dat het het grootste religieuze complex ter wereld is. Hier weer de hele voormiddag vertoefd, om dan door te fietsen naar Preah Khan. Ook weer een tempel die de moeite was, maar werden al gauw energieloos, het was echt ongelooflijk warm en zelfs een kleine inspanning betekende alweer een bezweet lichaam. We besloten dan maar iets te gaan drinken en eten en de grote tour niet helemaal meer af te maken. We reden stilletjes aan terug richting Angkor Wat, om daar nog eens binnen te wandelen, maar deze keer met de avondzon op Angkor. Genoten daar ook nog van de zonsondergang voor we terug richting Siem Reap fietsten om er 's avonds weer een lekker hapje te gaan eten.

Vrijdag was het weer een 'tempel-off'dag. Het was ook niet al te best weer. Zware regenval en onweer in de vroege ochtend (maar goed ook, want het mocht wel afkoelen). Die dag langs veel souvenirshops gewandeld. Ook echt iets aangrijpends meegemaakt die dag. Er kwam een vrouw met klein kind naar ons toe en vroeg of we eten voor haar wilden kopen. We zijn tegen geld geven, maar eten geven, wilde we gerust doen. We liepen dus samen met haar naar de dichtsbijzijnde supermarkt. Ze gaf aan dat ze melkpoeder wou voor haar kind. We gingen op zoek naar melkpoeder die niet al te duur was. We letten immers zelf ook op ons geld hier. Ze wou enkel blikken die te duur voor ons waren, de goedkopere dingen wilde ze niet. Wij snapten er niets van, want we wilde haar dingen geven, maar ze aanvaardde die niet. Zelf had ze ook nog een flesje melk bij. We vroegen haar waarom ze die niet al gaf aan haar kind. Want we begonnen wat argwaan te krijgen. Misschien wilde ze zelf die blikken wel weer gewoon verder verkopen. Toen ze het kindje eten wou geven, reageerde het gewoon niet. Jort probeerde het ook, maar het kind had geen eetprikkel meer. Het was zo verschrikkelijk. De oogjes draaide weg, had geen grijpreflex, niks! we beseften al gauw dat het kindje dringend naar het ziekenhuis moest, het was echt stervende. Zo aangrijpend! Vooral omdat we er gewoon niets aan konden doen. De vrouw wandelde gewoon de winkel uit, want ze nam onze producten niet aan. Achteraf zeiden de verkopers van de winkel dat het goed was dat we niets hadden gekocht voor deze vrouw, waarom niet, dat kon hij niet goed uitleggen. Buiten zagen we al gauw een andere vrouw, die op net dezelfde manier toeristen aan sprak. Pff... Zo kinderen gebruiken.. Waren er echt niet goed van!!

Vandaag, zaterdag, is het onze laatste dag in Siem Reap en gingen we dus terug naar de tempels. Deze keer gingen ook wij met een TukTuk. Want we wilden graag naar de 37km-verdere Banteay Srei. Een schattige tempel met prachtig gedetailleerde basreliefs. Op de terugweg, pikten we nog Banteay Samre, Pre Rup en Prasat Kravan mee. De Angkor-tempels zijn echt de moeite! We zijn blij dat we er de tijd voor genomen hebben en een driedaagse pas hebben gekocht, velen zien immers enkel de grote tempels op 1 dag.

Nu gaan we sewwes weer het stad in! En morgenvroeg om 7u komen ze ons hier oppikken om daarna met de bus te vertrekken richting Battambang. Ondertussen al weer onze laatste bestemming in Cambodja!

Ziezooo.
Geniet van de paasvakantie (voor zij die ze hebben)! En ooooo een paasei zou er bij ons ook wel in kunnen :) Chocola en snoepgoed is hier, in vergelijking, echt duur!

Veel liefs,
Jort en Karen.

Phnom Penh + Kampong Cham

Sousdai!

Na kampong Chhnang (niet te verwarren met kampong Cham, waar het nu in het verhaal over zal gaan). kwamen we, zoals jullie al gelezen hebben, terug in Phnom Penh aan.

We hebben die dag niet veel meer gedaan, buiten ons visa van Thailand gaan ophalen en wat rondgeslenterd in de drukke stad.

Normaal gingen we niet langer in Phnom Penh blijven, maar omdat we er nog niet goed uit waren naar waar we verder wilden gaan en ook wel vonden dat we het koninklijk paleis niet achterwege konden laten, hebben we vrijdag 1 april nog een dagje doorgebracht in PP. ( hebben jullie trouwens veel aprilgrappen uitgehaald :) ? ) We stonden 's morgens vroeg op en kochten onderweg op een straatstalletje wat ontbijt om geen tijd te verliezen tijdens onze wandeling richting het koninklijk paleis! We kwamen er aan en het toegangsbedrag dat in de Lonely planet stond, was ondertussen al verdubbeld. Het was al 6.25 dollar per persoon. Nu goed, normaal geven we niet graag geld aan bezienswaardigheden (zeker niet als je weet dat het voor Cambodjanen slechts 0.25 dollar is) maar hier waren we een dagje voor extra gebleven! En het was ook zeker de moeite!! Prachtige gebouwen in een nette groene omgeving. De zilveren pagode was vanbinnen ook ontzettend zot (mochten we jammer genoeg geen fotos trekken). Alle tegels in deze tempel waren van zilver en de vele buddhabeeldjes die er stonden waren ook van zilver of goud. Zo'n waardevolle spullen die er stonden, ongelooflijke rijkdom!
Na dit bezoek, was het slechts 11 uur in de voormiddag (want toen sloot het). Het was al ontzettend warm en besloten ergens een schaduwplekje te zoeken, deze zijn echter heel schaars en zijn meestal druk bezet door locals. Na deze rustpauze wat dingen gaan regelen: ons busticketten gaan kopen (uiteindelijk dan besloten naar Kampong Cham te gaan), langs een bankautomaat geweest, ... Het zalige aan Cambodja is wel dat je hier tenminste grotere bedragen aan de ATM (bankautomaat) kan afhalen. In vietnam stond er elke keer een maximum van zo'n 75 euro op, wat dus veeeeel visakosten met zich meebrengt. Hier is dat gelukkig anders! Wel vreemd op zich dat de dollar hier de tweede currency is en eigenlijk ook overal gebruikt wordt. Nu goed, na deze praktische zaken, bestormden we nogmaals de central market om wat souvenirs op de kop te slaan. Soms best vervelend om hier dingen te kopen, veel is fake, maar ze doen alsof het echt is en vragen dus ook veel te hoge prijzen waar zelfs een goede onderhandelaar niet aan zal beginnen. Achja.. 's avonds gingen we naar de night market om wat lokaal eten binnen te smukkelen. Wel grappig, je koos sate's of loempia's of dergelijke en stak die allemaal in een mandje waarna ze die vervolgens bakten. Verder daar ook nog wat optredens gezien. Weer hard moeten lachen, want er was ook weer een dansoptreden waar de dansers zo serieus dansen en hun best doen, maar die pasjes, hehe.. je moet het zien om te begrijpen!

Die zaterdag vertrokken we dan naar Kampong Cham. We kwamer er in de vroege namiddag aan en hadden heel snel een degelijke kamer gevonden. We gingen iets eten en kwamen terecht bij een ouder Frans koppel die er 5 jaar in Cambodja woonden. Ze gaven ons veel (eerlijke) uitleg over de omgeving en besloten zo die dag zelf nog een fiets te huren en naar de tempel en heuvels zo'n 7 km verder te fietsen. Het was een hele aangename namiddag. De tempel was een pre-angkor tempel en echt mooi! Ook daar een kinderproject bezocht waar kinderen leerden dansen, koken, naaien, ... Daarna verder gefietst naar de mannen en vrouwenheuvel. Eerst deden we de mannenheuvel. Er stond een tempel bovenop en daar een praatje gemaakt met een monnik. Ook waren er superveel apen daar! echt leuk om die dieren bezig te zien!! Beneden aan de heuvel stonden nog wat buddhas en tempels. Er waren ook veel locals. Het was immers weekend en het was net HET weekend dat families samenkwamen om de doden te herdenken. We spraken er met een man die er ook met zijn familie aanwezig was. Hij sprak dat zijn vader gestorven was in de oorlog met Pol Pot. Het deed raar om met mensen te praten die zo dichtbij deze oorlog stonden. We zagen ook verschillende 'killing fields'. Grote hopen zand, waar zon honderd lijken inliggen. De zogezegde massagraven. Eerst wisten we niet wat dat was, maar hij vertelden dit dus tegen ons. Sindsdien zien we ontzettend veel dergelijke hopen hier en daar tussen de velden, langs de weg, ...
Na al deze praatjes was het al weer bijna zonsondergang. Omdat onze fietsen geen achterlicht hadden, besloten we de vrouwenheuvel dan maar niet te doen en terug te rijden naar het centrum.

De volgende dag stond er weer een motorbiketrip op het programma. We vertrokken in de ochtend richting het eiland dat er is in de mekong. Je geraakte er via een grote bamboebrug. Deed wat raar om erover te rijden, het geluid was alsof het op instorten stond. Op het eiland was het zo aangenaam rijden. Het was de echte countryside van Cambodja. Er woonden allemaal boeren, heel veel tabakplantages en zoooo veel schattige kinderen die op een heel spontane en onschuldige manier ons begroeten. In de namiddag gingen we richting Wat MahaLeap, een tempel zo'n 20 km verderop die nog helemaal in het hout was. Maar dat was niet de enige reden om erheen te gaan. Er was blijkbaar een ceremonie aan de gang om de doden te herdenken. Toen we er aan kwamen, na ook weer een hele aangename rit, wisten we niet wat we moesten denken. Overal zaten er grote families die samen zaten te eten, er was kermis, ... Toen we onze motorbike parkeerden, kwam er een vrouwelijke monnik naar ons toe en ze pakten ons bij de armen. We konden niet anders dan haar volgen. Ze zette ons aan de tafel en er werd veeel eten aan tafel gebracht. Niet veel later stonden er vele vrouwen en kinderen rondom ons met vreugdevolle en nieuwsgierige ogen naar ons te kijken. We wisten niet goed wat te doen, twijfelden of dit echte gastvrijheid was (wisten toen nog niet dat de vrouw een monnik was) of dat we uiteindelijk iets zouden moeten terug geven. Niemand sprak er ook maar een woord engels, dus de enige communicatie was met gebaren. Elke keer we stopten met eten, kwamen de vrouwen terug en deden ze teken dat we meer moesten eten tot we super dik waren. Ook wezen ze maar naar ringen van getrouwde mensen en zwangere vrouwen en vervolgens naar ons :) Toen we uiteindelijk echt genoeg hadden, wisten we niet goed hoe dit aan te pakken. Je wilt ze immers niet beledigen, maar we konden ook niets meer binnenkrijgen. Na wat geaarzel en gebarentaal bleek het om echte pure gastvrijheid te gaan en mochten we gaan om de tempel en het verdere festijn te bezoeken. Dit was wel beetje 'gevaarlijk' Er zaten immers nog vele families te eten en we hadden schrik nog ergens uitgenodigd te worden. Het was een superleuke ervaring, maar we konden niets meer op en zouden dat niet kunnen duidelijk maken. Oogcontact vermijden was dus een beetje de boodschap, want vanaf je keek, kwam er al weer een lokroep :) Nog een beetje vertoefd op het festival en dan terug de motorbike op. Onderweg nog een hoopje super leuke kinderen tegengekomen. Man, om die kinderen zo te zien lachen, dat maakt je oprecht gelukkig.

Zo'n leuke dag, met weer vele ervaringen rijker!

De volgende dag vertrokken we naar Siem Reap, waar we nu ondertussen al de derde dag zijn. We gaan hier wat langer blijven als op andere plaatsen, want willen de Angkor tempels op een rustig tempo kunnen bezoeken.

Tot..

Veel Liefs,

Jort en Karen.

PS: Dankjewel Charlotte voor de extra foto's!!!