We zijn een beetje later met het verhaal dan de foto's, maar toen we gisteren wilden beginnen schrijven, werd het wat druk in de hostel en vlogen we met enkele andere hostelgasten in de wijn :)

Nu goed, El Bolson heeft zo wat dezelfde omgeving als Bariloche (het is dan ook slechts 2uur verder met de bus), maar het heeft een soort microklimaat omdat het dorp dichter bij de twee omringende bergketens ligt. Lekker weertje daar dus, ook van het as was er niets meer te merken, dus dat was positief! Want gezond kan dat absoluut niet zijn. Er wonen veel 'hippies' in El Bolson, ze ontdekten het in de jaren 70 en zijn blijven hangen. Veel artesenale producten en leuke marktjestot gevolg.

We kwamen er zaterdag in de namiddag aan. We hebben die dag wat over het marktje geslenterd, in de zon gezeten en de nodige informatie bekomen in de toerist office en club andino (het informatiecentrum over de treks in de bergen) zodat we de komende dagen konden plannen. Er bleek al meteen veel te zien en te doen, hoewel ook hier weer niet alle treks open waren owv sneeuw of owv laagseizoen.

Zondag trokken we met de lokale bus naar Lago Puelo. Normaal betaal je hier inkom, maar het geweldige aan het laagseizoen is, dat het kantoortje gesloten was. Gratis het nationale park Lago Puelo binnen dus! We hebben ons even op het strand gelegd en in de zon een siesta gedaan, wandelden naar een mirador waar we een prachtig uitzicht hadden over het meer en wisselden ervaringen uit met een zwitsers koppel dat we boven aan de mirador tegen kwamen.

Maandag vertrokken we, samen metAlejandra uit Uruguay, naar refugio Cajon del Azul.Een mooie wandeling, in de voormiddag was het wat bewolkt, maar in de namiddag trok het weer helemaal open en konden we weer genieten van het zonnetje. Alejandra was een toffe griet, maar alles moest in het spaans dus niet altijd even evident. Al een chanche dathet een toffe was, want kenden haar niet, maar haddenhaar reeds beloofd dat we samen met haar de wandeling zouden doen.Ze wildeniet graag alleen gaan, dusja..Toen wena zo'n 3 en half uurop de bestemming aankwamen, stond de gastheer van de refugio klaar met lekkere torta frita's eneen zelfgebrouwd biertje.Het was een heel lekker biertje, deed ons wat denken aan een trappist! De man had het daar wel voor mekaar. Fruitbomen, groententuintje, eigen brood, eigen bier, ...Leek ons een zeer aangename plaats om een nachtje te overnachten, maarbesloten toch dezelfde dag terug naar Wharton terug te keren. Wharton is de plaats waar de wandeling start en waar je vanuit El Bolson met een bus of taxi heen moet. DeRio Azul heeft zijn naam niet slecht gekregen, het is inderdaad een zeermooie blauwe heldere rivier.En boven deden we dan ook nog een korte wandeling langs de blauwe rivier. Prachtige uitzichten! Nadiendronken we nog een biertje voor we de afdaling begonnen.
'S avonds waren we weer uitgeput! De patagonische buitenlucht maakt je toch moe. Jort zijn verkoudheid die hij had opgelopen (denken we) door de assen in Bariloche, was ook wel wat verergerd.

De volgende dag hielden we dan ook een rustdag. Normaal stond een andere grote wandeling op het programma, maar wandelen zullen we nog genoeg kunnen doen, dus beter even wat uitzieken. Dinsdag dus extra lang uitgeslapen, de was nog eens gedaan, busticketten gaan regelen om de volgende dag naar El Calafate te vertrekken en weer van de zon genoten.

Iedereen waarschuwde ons dat het zeer koud kan zijn in Patagonië in oktober en dat je eigenlijk pas vanaf november best Patagonië bezoekt, maar tot hiertoe kunnen we hen tegenspreken. Het weer is super (oke we dragen een trui en soms jas, maar met het zonnetje op de snoet, maakt dat allemaal niet uit)en er zijn veel minder toeristen, wat de wandelingen veel leuker maakt. Er is ook wel minder service, dus niet alles wat je wilt doen, kan je doen, maar goed! Toch lijkt oktober ons een perfecte maand!

Woensdag vertrokken we rond 11u in de voormiddag onze 26uur lange busrit en gisteren zijn we hier in de vroege namiddag aangekomen. Zot als je bedenkt dat je in die tijd heen en terug naar België kan vliegen vanuit Buenos Aires :) Nu goed, 26 uur op een bus zitten, klinkt erger dan het was. Het viel super goed mee. De busmaatschappij had een goede filmselectie en lekker eten. Het was ook vooral echt verbazingwekkend hoe bijna de volledige 26 uur niets anders te zien was dan pampa. Het landschap veranderde niets in die 26 uur!! Alleen de laatste 2 uur van de rit, zagen we opnieuw bergen. Beeld je maar eens in dat je die afstand in Europa aflegt, onmogelijk om steeds hetzelfde landschap te zien.

Hier in El Calafate blijven we weer enkele nachtjes hangen en dan gaan we verder naar El Chalten, waar we zeker een week zullen blijven! Tschijnt een wandelparadijs en hopen er ook een icetrek op de gletsjer te doen!

Genieten jullie daar nog van hetbelgenlandje, wij zullen hier nog genieten van de wonderen der natuurvan patagonie en over een maand zien we elkaar terug!

Ciao,

Jort en Karen.