suas'dei luitjes,

Na Kampot ging onze reis verder naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja en tevens ook de grootste stad met zo'n luttele 2.000.000 inwoners. we werden rond de hete middag pal in het centrum gedropt, nabij de 'pshar Tmei', Central Market. We hadden zelfs moeite met uitstappen aangezien de tuk-tuk -en motorchauffeurs zich verdrongen rond de deur van de bus om als eerste klanten te hebben. Een vrij chaotische aankomst, dat zeker! Eerst ga je niet direct in op hun aanbod en zet je uzelf wat aan de kant om 'rustig' in de lonely planet te kijken, maar ze blijven u, sluw als ze zijn, int oog houden en weten u dan toch nog te strikken voor een ritje!
We hadden onze zinnen gezet op Spring Guesthouse en vroegen om ons daar af te zetten en toch probeerde onze chauffeur maar andere GH en hotels te verkopen, maar we hielden uiteraard voet bij stuk. Dan probeerde hij maar tours te verkopen, maar nog voor hij begon, wisten we dat het voor hem een verloren oorlog zou zijn! Nadat we ons geinstalleerd hadden, zijn we te voet en gewapend met onze LP de stad ingetrokken. Eerste stop: Phsar O Russei, niet te verwarren met een andere Russische markt in de stad. Deze markt verkoopt alles wat je zoekt, maar ook niet wil vinden. Daarna stapten we verder, wel moeilijk als alle voetpaden vol staan met gemotoriseerde voertuigen allerhande, richting Pshar Tmei, de centrale markt. Deze wordt ondergebracht in een zeer grote koepel. Na deze 2 grote markten besloten we richting de 'riverside'te wandelen. De plaats die alle tuktuk-chauffeurs zo sterk aanprijzen. Ontspannend wandelen op de dijk van de Tonle Sap tussen veel lokale mensen, die na hun werkdag de beentjes hier komen losgooien. Hier ook nog een lekker restaurantje gezocht en gevonden. Na het eten volgde nog een stevige avondwandeling richting Spring GH.

De volgende dag (maandag) zijn we onze visa's voor Thailand gaan regelen. Net op tijd want door een tijdelijke maatregel zijn de visas voor Thailand nog gratis tot 31 maart en dit is de dag dat we onze visa terug konden gaan ophalen. Hierna besloten we om de wandeltoer, die in de Lonely Planet staat, te doen. Deze passeert langs verschillende interessante bezienswaardigheden in de stad. We passeerden hiervoor al langs het Royal Palace dat er langs de buitenkant al zeer fascinerend uitziet! Ook passeerden we het postgebouw, dat een overblijfsel is van het Franse koloniale tijdperk, voor enkele postzegels. De wandeling begon bij Wat Phnom, een tempel op de enige 27-m hoge heuvel in de stad. Hier ook voor de eerste keer aapjes zien rondhangen! De wandeling voltrok zich verder langs de US Embassy en even later langs het Raffles Royal Hotel, een 5-sterren hotel waar je kan slapen voor een magere $1000/nacht! Die dag stapten we ook nog langs de nationale universiteit voor management, het oude treinstation en opnieuw de Pshar Tmei. De wandeling ging nog veel verder, maar we deden het precies te traag ofzo...Bij de centrale markt stapten we nog een kapper binnen om onze haartjes eens te laten kortwieken. In het Sorya Shopping Center, niet te vergelijken met diegene in Bangkok, gingen we nog op zoek naar een sd-kaartje, maar veel was fake/copy of te duur. Op het dak van dit shopping center was ook nog een rollerblade-piste voor de jeugd, vergelijkbaar met de schetsbaan in Turnaawt, compleet met de stoere marinas en johnnykes! Na de wandeling konden we wel een frisse douche gebruiken!

De volgende dag wisten we na een goe ontbijt niet goe wat of waarheen. We hadden nog steeds het koninklijk paleis niet bezocht en we wilden dit sowieso nog gezien hebben, maar de openingsuren strookten niet echt met ons dagritme :) Er zijn ook verschillende interessant museums in de stad en besloten om naar het 'Tuol Sleng Museum'af te zakken. Deze voormalige school diende ten tijde van het Pol Pot-regime als een gevangenis voor al degenen die zich terecht en onterecht tegen de rode Khmers kantten. In deze S-21, zo werd deze gevangenis genoemd, werden tussen '75 en '78 duizenden mensen ondervraagd, gemarteld, gevangen gehouden en gedood ofwel van hieruit naar de 'killing fields'geexporteerd. een ware genocide dus! Vergelijk het met de jodenkampen in het nazi-duitsland of met de Goelags in de USSR. Best een diepe indruk op ons beide achtergelaten! Na dit bezoek wilden we dan graag het paleis bezoeken, maar tijdens onze weg hierheen was het voor de tuktuk-chauffeur moeilijk om ons aan de poort af te zetten. De politie had verscheidene blokken afgezet en er verzamelden zich steeds meer en meer mensen langs de kant van de weg. Er werd hoog bezoek verwacht, dit was wel zeker! Zeer veel kinderen (scholen en ook scouts!), maar ook mensen in maatpak en zelfs toeristen stonden met nationale vlaggetjes te wapperen! Na wat rondgevraag was het de koning en de eerste minister die passeerden. Brachten ze toch wel geen bezoek aan het paleis zeker, lap daar ging onze namiddag! Opmerkelijk hoe de koning en de eerste minister hier zo worden verafgood. Als Belgen moeilijk te begrijpen...Dan maar iets gaan drinken en ondertussen wat lezen/plannen voor de komende dagen. Die dag wat vroeger in ons bed gekropen, want de volgende dag ging het richting Kompong Chhnang, U leest het goed met 2 h's!

We kwamen om 11u aan in dit Provinciestadje, net het uur dat de lagere scholen hun middagpauze hadden. Superveel kinderen begroetten ons en zwaaiden met hun handjes hoog 'Hello'!!Een leuke manier om naar het hotel te wandelen. We sliepen hier maar 1 nacht want de volgende dag moesten we onze paspoorten terug gaan ophalen. Daarom huurden we fietsen en reden zo door de stad naar de oevers van de Tonle Sap. Hier kon je boottripjes doen om de floating villages aldaar te bezoeken. Eerst stapten we wat langs de oevers over de markt en tussen de handelaars. De meeste mensen daar hadden precies nog niet veel toeristen gezien en werden daarom serieus bekeken, maar de meesten waren ook zeer vriendelijk en zeiden goeiendag! Vooral de kinderen vinden het zeer leuk om iets tegen ons te zeggen. In ieder geval was het voor ons aangenaam omdat het er ook zeer rustig was! Toen we op een bankje wat uit rustten, kwam een jongedame ons om een boottripje vragen. Na wat onderhandelen konden we een prijs overeenkomen en gingen we met een klein roeibootje op de Tonle Sap het drijvend dorp verkennen. Leuk om via deze manier de mensen hier te zien leven, echte waterratten! Na deze trip fietsten we terug richting hotel om ons op te frissen alvorens in een lokaal restaurant ons tegoed te doen aan veeeel rijst met varken en groentjes.

Weetjes:
- Er zijn geen BH's te vinden zonder superharde push-up en zelfs onderbroeken hebben push-up aan de bips!!
- Veel van de Europese dikke bakken dragen geen nummerplaat!
- De curry's zijn hier iets minder spicy, de meeste kruiden worden naast het bord bij gegeven.
- Ze verkopen hier werkelijk alles op straat. Er zijn zelfs verkopers die enkel een weegschaal hebben en deze gebruiken om u te laten wegen voor een paar riel.
- Op alle bussen worden karaoke-video's afgespeeld, en de muziek staat luid!

Voila, veel zonnige groeten
Jort en Karen.