Vanuit Pakse zondag 20/02 vertrokken met een lokale bus naar Tad Lo.

Dit is een lokaal klein en rustig dorpje met vele watervallen in de buurt. Het ligt ook aan het Bolaven plateau (een hoogplateau bekend voor zijn koffieplantages), dus een perfecte basis om enkele dagen te genieten van de mooie natuur en rust van Laos. Want dat zijn twee dingen die zeker aanwezig zijn in Laos.

Die zondag een guesthouse gezocht en meteen verschoten van de veel goedkopere prijzen dan in andere steden! Wij kregen het laatste kamertje, zelf noemden we het 'het schaamkamertje'. Het was in een klein rieten huisje en we hadden twee bedjes met een muskiettennet over. Terwijl vele anderen een mooie bungalow hadden met een hangmat. Ochja, het was goed genoeg voor enkele nachten.

Maandag hebben we de omgeving en de Tad Lo en Tad Phang waterval verkend. Super mooi en in de schaduw ook aangenaam om even aan het water te zitten.

Dinsdag huurden we voor de tweede keer een motorbike! Deze keer om naar het 80km verdere stadje Paksong te rijden. Dit ligt midden op het Bolaven plateau en de man van onze guesthouse zei dat het de moeite was. De rit er naartoe was inderdaad de moeite! Super mooie natuur (bananenbomen en koffieplantages) en het rijden ging zeer vlotjes. Wel grappig hoe vele kuddes en honden de weg over steken en waar jij dan puuk voor moet stoppen. Paksong zelf was voor ons iets minder de moeite. Het is vooral heel grappig dat ze dergelijke stad groots vinden in Laos. Er was eigenlijk niets te zien, er was gewoon wel een verharde weg en wat meer huizen en winkels :) Wel hebben we daar een koffietour gedaan. We wilden wel wat meer weten over de koffieplantages. We kwamen toevallig terecht bij een Nederlandse man die daar 3 jaar woonde en een extreme liefhebber was van koffie. Zijn en vrouw en haar familie hadden ook verschillende hectare koffieplantage. Het was dus een perfecte gids voor ons. Alleen begon het plots zeer hard te regenen! Zeer vreemd voor ons om te zien. Maar blijkbaar kan dat wel eens voorkomen op het plateau, hoewel het nog maar de derde keer was dat het regende in 5 maanden. Onze koffietoer viel dus letterlijk wat in het water. We hebben dan meer koffiebonen geroosterd dan normaal en meer koffie geproefd dan normaal, maar hebben toch zeker voldoende info gekregen over het hele proces!

Daarna snel de motorbike terug op, want we moesten nog wel een eindje rijden en het werd weldra donker. Onderweg werd het inderdaad donker en bleek dat ons achterlicht niet werkte. Aangezien er geen lichten op de baan zijn, dus wel met wat schrik verder gereden. Gelukkig was het niet ver meer!

De volgende dag terug naar Pakse om oonze busrit naar Hue, Vietnam te regelen. Daar zijn we nu ondertussen! Maar op het verhaal van Vietnam zullen jullie nog eventjes moeten wachten!

Sabaideeee (voor de laatste keer)

Jort en Karen.