Buenas Tardes,

Na de Iguazu watervallen besloten we om nog meer natuur op te zoeken, maar minder toeristen. Zo belanden we na een nachtbus van 9 uurs naar Corrientes, een wachttijd van een dik uur, een bus van 3 uurs naar Mercedes, een wachttijd van 3 uurs en een 3 uur durende rit over ongeasfalteerde weg in Colonia Carlos Pellegrini. Misschien door zijn isolatie dat er niet zoveel toeristen zijn. We verschoten dat het dorp zo uitgestrekt was, met op elke cuadra maar één huis met veel grond aan. We zochten en vonden vrij snel een plaats om te overnachten, Los Amigos. Op de bus zaten nog enkele andere toeristen, waarvan ook een Brits koppel dat eveneens bij Los Amigos terecht kwam. Die avond maakten we al snel kennis met hen tussen pot en pint. Ook de familie die de hospedaje runde bleek enorm gastvrij en open te zijn. De plaats is eerder een familieboerderij die ook enkele kamers voor toeristen aanbieden. Die avond ook Fernet ontdekt. Een sterk alcoholische kruidendrank overgewaaid van Italië. Best lekker gemixt met cola!!

De volgende dag hadden we in de voormiddag een boottochtje geboekt. We vertrokken met 8 man + kapitein voor een 3 uur durend ritje door de moerassen van 'Esteros Del Ibera'. Dit zijn zeer uitgestrekte wetlands tussen de rio parana en de rio uruguay in het NoordOosten van Argentinië waar een enorme hoeveelheid wilde dieren zit. Het is ook dé spot in Zuid-Amerika om het wildlife te spotten volgens de Lonely Planet. We waren dus extra opgewonden bij de start van de trip. Aan de steiger konden we al 2 zwarte kaaimannen liggen zien chillen in de zon. Direct onze camera boven en trekken, maar we wisten niet dat we de komende 2 uurs nog tientallen kaaimannen gingen tegenkomen en van veel dichterbij. Tijdens de boottocht kwamen nog tientallen capybaras, verschillende watervogels, boa constrictor, andere onbekende slang en een moerashert tegen. De kapitein ging met zijn boot echt enorm dicht tot bij de kaaimannen en de capybaras zodat we goede close-ups fotos konden maken! Jort kon op een gegeven moment ook de staart van een kaaiman aanraken, ruwe huid! Het was zwaar de moeite in ieder geval. In de namiddag zijn we samen met Rik en Philippa het dorpje eens doorgewandeld, toch enkele blokken ervan. De familie wist ons te vertellen dat er die avond ook een feest was, georganiseerd door een politieke partij. De provinciale verkiezingen stonden hier immers voor de deur, goede promotie dus! Het zou met muziek en gratis eten zijn. Voor we vertrokken konden we in den hof nog zien hoe ze een koe slachtten. Niet voor gevoelige kijkers, maar daar hoort het bij het dagelijks leven. Het feest was supergeslaagd! Er was traditionele muziek en een barbeque om U tegen te zeggen! 150 kilo vlees, een ganse koe, net genoeg voor een dorp van 1000 inwoners. 2 roosters van 2 op 1 meter vol met vlees, heerlijk zicht! En lekker dat het was, des te meer doorgespoeld met gratis lekkere rode wijn. Vreemd wel dat veel Argentijnen hun wijn mixen met cola of andere frisdrank. Tijdens het eten waren wij 4 de enige toeristen. Na het eten was het dansen geblazen. Ik en Karen ook even de dansvloer op en we werden al meteen opgemerkt door de zangeres, die nadien ook de toeristen verwelkomde! Een gezellige avond.

De volgende dag wat langer blijven liggen, tot 10u. De voormiddag was dus snel om en konden dus snel onze voeten onder tafel schuiven voor de lunch, die ons werd aangeboden. Heerlijke vis en vlees (van de geslachte koe van de avond voordien) op de barbeque met verse groenten uit den hof, lekkere tortilla en natuurlijk rode wijn! En dit alles slechts voor 25 pesos. Na het eten zijn we het bezoekerscentrum van het reservaat gaan bezoeken. Hier liggen ook enkele wandelpaden aan, waar het mogelijk is om brulapen te spotten. In het begin van het pad zagen we er al direct enkele hoog in de bomen. Het was moeilijk om ze door het dichte bladerdek te zien, maar het waren er zeker wel! Onderweg zagen we ook nog een jong moerashertje en verschillende vogelsoorten. Het was drukkend warm die dag en daarom rustten we wat uit rond het bezoekerscentrum. Hier zagen we ook nog een informatief filmpje over het gebied. Nadien besloten we om nog even naar de apen te gaan kijken, maar Jort zag nog een andere groep hoog in een andere boom. Deze kon je beter observeren en dit deden we dus. Best grote apen nog en super indrukwekkend om ze bezig te zien. Allebei de groepen hadden jongen. Brulapen zouden ook de meest luide landdieren ter wereld zijn, maar tijdens ons bezoek hebben we ze niet gehoord. 3 uurs spendeerden we hier. 'S avonds bleven we op de boerderij en hadden een gezellige babbel. We konden immers niet te lang blijven zitten want de bus naar Mercedes vertrok al om 4u in de ochtend. Die avond rekenden we daarom ook al af met de familie en merkten we dat de lunch en de was niet in de rekening was opgenomen. We dachten dat dit vergeten was, maar het was een cadeau van hun aan ons, hoe gastvrij!! Ook nodigden ze ons uit om met hen de volgende dag de verjaardag van de mama te vieren, maar de bustickets waren helaas al gereserveerd.

De storm die nacht maakte onze nacht nog korter en om 3u30 waren we het bed al uit. De bus arriveerde echter pas om 4u30, waarna een akelig lange 3u durende rit volgde. Door de regen was de weg één grote modderpoel. Op gegeven moment was onze bus gewoon van links naar rechts aan het driften in de modder. Tegenliggers waren daarom een enge situatie, maar de busschauffeur had hier wel ervaring mee.
Na 28 uur onderweg zitten we momenteel in Salta, het NoordWesten van Argentinië. Van hieruit is het plan om onze weg verder zuidwaarts te zetten tot El Calafate.

Besos
Karen & Jort.