Bom dia,

we zijn al bijna 3 weken verder en dus weeral even geleden dat we de blog hebben aangevuld!

Van Santa Cruz De La Sierra trokken we onze minst ecologische schoenen aan en vlogen we met een layover in Campo Grande en een overstap in Sao Paulo naar Recife.Pffffff, wat een vermoeiende dag en nacht!Van de luchthaven in Recife namen we een bus naar de strandwijk van Recife, Boa Viagem. In de touristinfo van de luchthaven konden we een hostelletje boeken. Na wat rondgevraag her en der, in de regen, vonden we onze eindbestemming van de dag. Na Bolivia was het voor ons een enorme aanpassing om voor de prijs van 80 reals (40 euro) dit soort accomodatie te krijgen! Voor die prijs kon je in Bolivia in extreme luxe slapen en hier in Brasil slaap je in een basic hostel, geen electriciteit, vochtige, muffe kamer, vuile matrasjes, geen dekens,...We sliepen hier maar 3 nachten om daarna rechtstreeks naar Natal te reizen en dezelfde dag nog Nicky, Sanne en Nicole (mama Karen) van de luchthaven af te halen. Boa Viagem zelf is een mooi stadsstrand met veel palmbomen en skyscrapers. Echt in de zee zwemmen wordt afgeraden door een meer dan gemiddelde kans op een aanval van een haai. Borden her en der waarschuwen hiervoor!

In de luchthaven van Natal stonden we, met een portie gezonde zenuwkes, de familie op te wachten! Plots zagen we ze aan komen rennen met grote glimlachen. Tof weerzien :) Samen met 5 in een taxi (beetje opeengepropt) naar ons hotel, wat trouwens een echte verademing was voor ons: een zaaalig bed, perfect werkende wifi, super ontbijt, ... Hier sliepen we 4 nachten om dan verder te trekken naar het zuiden!

Ponta Negra (strandgedeeltje van Natal) heeft een mooi strand, hoge duinen en de dijk vol barrekes en restaurantjes. Het was dan ook een goede start! We vulden onze dagen met op het strand luieren, springen in de golven, surfen (Jort), Natal centrum bezoeken (maar daar was op eerste zicht niet veel te zien) en super lekkere restaurantjes opzoeken met vaak vooraf een caipirina'ke :) We deden ook een buggytrip naar de duinen van Genipabu. We namen twee aparte buggy's, want hoewel ze probeerden te verkopen dat 1 buggy wel voldoende zou zijn voor 5 personen, dit was absoluut niet het geval! Het was echt een zalige dag! Super weertje, adrenaline in de duinen, lekker cruisen over de stranden, mooie stops gemaakt, wat actie bij de aerobundo, ... Na de buggytrip nog even de zee in Ponta Negra ingedoken om dan ons te gaan opfrissen voor we weer lekker iets gingen eten. Een echt vakantiegevoel, raar om te zeggen als we eigenlijk al 7 maanden op vakantie zijn.. Op het strand van Ponta Negra waren er wel super veel verkopers! Strandlakens, juwelen, cocktails, pannenkoeken, ... Op een gegeven moment stopten enkele mannen/jongens bij ons om ons capoeira, samba en forro aan te leren. Met het typische instrument, berimbau, begonnen ze muziek te maken en Sanne, Karen en Jort stonden niet veel later mee in de kring! Het was echt hilarisch. Nicky en mama hadden vaak de slappe lach langs de kant terwijl wij de ietwat vreemde bewegingen probeerden na te doen! Ook moesten we meezingen, maar zoals geweten zijn de 'van rielen' niet de beste zangers :)

Na Ponta Negra namen we de bus naar Olinda. Het 'openbare' (maar dus eigenlijk privaat geregeld) vervoer is in Brazilië op het eerste zicht wel iets omslachtiger dan in de voorbije landen. De bus naar de volgende plaats nemen, bestond eigenlijk uit : taxi van hotel naar terminal - bus richting recife nemen - langs de kant van de weg worden afgezet thv Olinda - id terminal van olinda een bus nemen richting centrum en afgezet worden langs de kant van de weg - taxi nemen naar hotel (waar we nog niet geboekt hadden). Dat hotel bleek absoluut geen goede keuze, ze hadden geen gewone kamers vrij en wilden ons een bepaalde ruimte geven waar nog geen bedden stonden, gaten in de vloer waren, .. voor veel te veel geld!! Dus Karen, Nicky en Sanne zetten zichzelf even op cafe, terwijl mama en Jort op zoek gingen naar iets nieuws. Nog iets goed gevonden (dachten we) dus trokken we daar heen. We sliepen samen met 5 in 1 kamer en wij vonden het wel nog een gezellige ruimte. Alleen sliepen mama en Nicky er überslecht! Naast het bed van mama was er dan ook blijkbaar geen raam, dus heel de nacht last van lawaai! Olinda was op zich wel een charmante stad met veel gekleurde huisjes, kunstgalerijkes, een lekkere italiaan (restaurant he papa, gene paniek, haha), .. maar omdat we op de eerste avond eigenlijk al zo goed als alles verkend hadden en ze er zo slecht geslapen hadden, besloten we de volgende ochtend aan het ontbijt om maar ineens door te trekken naar Porto de Galinhas. Dit betekende eerst een bus naar het centrum van Recife, om dan een bus te nemen naar Porto de Galinhas. Maar op zich viel deze tocht heel goed mee, want je kwam in PdG aan op wandelafstand van de hotellekes. Meer over PdG lees je in ons volgende verhaal :) anders wordt dit verhaal echt TE lang!

Ciao! Até mais tarde.

Jort en Karen