JortenKaren.reismee.nl

Tupiza

Buenas Noches Amigos,

Woensdag kwamen we dan aan in Tupiza, moe en zin om de rest van de dag niets te doen! Dus na het zoeken van een slaapplek bleven we in onze kamer en rustten we uit! S'avonds nog op internet geweest in een internetcafe (in het zuiden van bolivia is wifi in hotels duidelijk minder aanwezig) en weer ontdekt waarom we eigen laptop mee hadden. De pc's waren ubertraag!! het duurde zonder overdrijven 20 minuten om hotmail te openen. Na gesukkel op internet ook nog iets gaan eten in de 'our pick' van de lonely planet en daar kwamen we Godfried (de Oostenrijker die we eerder al ontmoetten) tegen en samen iets mee gegeten en voetbal gekeken, gezelllig!

Next day hebben we het charmante stadje verkend, door de straatjes gedwaald, de markt afgeslenterd en tegen de valavond een mirador beklommen om de rode rotsen, die Tupiza geheel omgeven, donkerrood zien te worden.

Vrijdag stond het paardrijden doorheen de wildernis op het programma. We hadden een tourtje geboekt bij Tupiza Tours van 5 uurs voor ons met tweetjes en een gids. Om11u vertrokken we, allebei wat zenuwachtig want wat zou dat geven wij op een paard, allebei enkel ervaring opgedaan op de 'paardjes opt zegeplein' op de kermis in Turnhout. De eerste stappen verliepen goed, allebei goed erop geraakt en de eerste drafjes gingen vlot. Enkele minuten later al meteen een licht galopje, howla, dat was wat anders...We verkenden de prachtige natuur, die echt gemaakt lijkt te zijn om met een paard te bewandelen: prachtige rotsformaties, canyons, cactussen en veel stof! Samen met onze 20-jarige horseboy ging het van de 'puerta del diablo' naar de 'valle de los machos', 'canon del inca' en de canon del duende'. Deze laatste twee echt prachtige, smalle canyons met rode rotsen. Moe en toch al beetje stijf in de adductoren (binnenkant dijen voor de leken) en ons gat arriveerden we terug bij de stallen, maar de dag was al enorm geslaagd! Daarna trakteerden we onszelf op een fris pintje en gingen we nog lekker, vettige hamburgers eten opt straat.

Zaterdag maakten we nog een wandeling naar de kant van Tupiza waar we met de paarden nog niet geweest waren. We zochten eigenlijk de 'canon magico', maar vonden deze niet omdat de locals ons blijkbaar de verkeerde weg hadden opgestuurd. Maar na enkele minuten toch weer in een mooi landschap van rotsen, cactussen en lama's terechtgekomen! Het was weer zeer warm en konden opnieuw genieten van de stralende zon. Toch wel een duidelijk verschil met de koele, ijzige altiplano. 's avonds namen we dan de trein richting Oruro, een rit van 13uurs! Benieuwd wat dat ging geven want het was onze eerste treinervaring in Zuid-Amerika. Al bij al was het goed in orde, stipt, redelijk warm, maar kleine stoeltjes en lawaaierige deuren...Om 7u 's morgens arriveerden we in het ijskoude Oruro om dan meteen, na een heerlijk api (hete maïsdrank met limoen, kaneel en veel suiker) en pastelas ontbijt, de bus te nemen naar Cochabamba voor een korte rit van 4 uurs. Ja voor ons is 4 uurs kort, in België zit je dan al gemakkelijk over de grens!

Zo, weer een update van ons reisgebeuren.

Hasta Luego!

Karen & Jort.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!