JortenKaren.reismee.nl

Uyuni

Sorry dat we jullie nu plots bestormen met vele verhalen :) maar toen we samen met Bert en Eline waren, namen we de tijd niet om onze blog up te daten. Nu zijn we in Tupiza aangekomen en Bert en Eline in La Paz, dus doen we het terug rustiger aan en kunnen we wat verhalen schrijven! Wel geen Wifi te bespeuren in Tupiza, maar zoeken zo meteen een internetcafeetje op.

Toen we in Uyuni aankwamen, was Karen natuurlijk niet plots beter, dus bleef zij op de kamer terwijl Jort met Eline en Bert naar de maatschappij ging om de salar de uyuni-tour te regelen. In het kantoor aangekomen, vertelden ze dat de driedaagse tour niet meer mogelijk was owv de vele sneeuw die er afgelopen twee weken was gevallen en het vele smeltwater heden ten dage. Ze boden een tweedaagse tour aan en we boekten die. Zondag bleven we dus nog een dagje in Uyuni, waar op zich niet echt veel te zien is buiten terrasjes, marktje, ... Eigenlijk al goed want Karen was nog steeds niet opperbest en zo toch nog de tijd om wat uit te rusten voor we op de trekking vertrokken.

Maandag stonden we op tijd aan het kantoor, maar zoals boliviaanse gewoonten, vertrokken we te laat. We waren alle vier al wat gefrustreerd want hadden al maar twee dagen om de prachtige omgeving te verkennen en vertrokken dan ook al te laat. We deelden de jeep met een ouder Duits koppel en natuurlijk onze chauffeur/gids: Lino. Eerst stopten we aan een treinkerkhof, interessant om te zien, maar deelden dit met vele andere touristen die op trekking vertrokken. Nadien trokken we de zoutvlakten op! Echt waanzinnig om te zien. De zoutvlakten nemen een oppervlakte in van 12000 vierkante kilometer, dus je kan je al voorstellen dat het grote witte vlak oneindig aanvoelde. Het was blauwe hemel met een aangenaam zonnetje en het smeltwater hier en daar maakte dat het allemaal nog meer op een droom leek, door de zotte weerspiegelingen van de bergen en de andere jeeps in de zoutvlakten. De eerste dag stopten we ook nog aan Isla Incahuasi, een 'eilandje' in de zoutvlakten dat VOL stond met enorme cactussen. Het was allemaal heel onwerkelijk. Eerst rij je op de zoutvlakte en dan stop je plots op een plaats met prachtige cactussen, zoveel verschillende landschappen. We hielden onze ogen open!! Nadien reden we verder over de zoutvlakte, met nodige tussenstops voor foto's en dergelijke, tot we bij zonsondergang aan onze hostel aankwamen. Een hostel gemaakt uit zout (maar was niet gelegen op de zoutvlakte) en we waren nog maar de tweede tour die er stopten, gloednieuw dus! We werden al meteen verwelkomd met thee, koffie en koekjes en speelden kaartspelletjes tot we ons avondmaal konden verorberen. Deze tour heeft ons wel wat boven het budget gebracht, maar het eten en de hostel waren supergoed. We kregen zelfs wijn 's avonds :) Die avond toch op tijd het bed ingedoken, want we werden de volgende dag om 7u aan het ontbijt verwacht.

Dinsdag waren we op tijd aan het ontbijt (wat weer goed verzorgd was), maar we vertrokken toch wel weer wat later dan verwacht. Rond 10na8 zaten we dan weer met 6'en in de jeep en reden we door weer een heel ander landschap, gaande van savanne, geweldige rotsformaties, maanlandschap, sneeuwbergen, woestijnen ...
We maakten een stop op 4200 meter aan een semi-actieve vulkaan met prachtige lava-rotsformaties. Verder stopten we onder andere aan twee lagunes, waar we bij de tweede super veel flamingo's zagen. Toch geweldig om die dieren in hun natuurlijke habitat te zien en de roze diertjes op de blauwe lagoon met de witte sneeuw, gaf weer een geweldig mooi zicht! Ook de tweede dag was dus weer super! Wel best veel in de jeep gezeten, maar eigenlijk wisten we wel vooraf dat de trekking vooral in de jeep zitten, betekende.
We zijn echt blij dat we dit nog samen met Bert en Eline hebben kunnen doen, voor onze avonturen weer een andere weg op gingen. Diezelfde avond namen Bert en Eline de nachtbus naar La Paz en wij bleven nog een nachtje in Uyuni slapen, voor wij (deze ochtend) de bus namen naar Tupiza. We aten nog samen salchipapas (zeg maar een lekkere vettige hamburger) en wensten elkaar nog een verdere goeie reis!

We boekten nog onze busticket naar Tupiza, maar nu bleek dat de bussen enkel om 6u smorgens of om 20u savonds vertrokken. Omdat de rit niet langer duurt dan 6uur, kozen we dan maar voor de bus van 6u smorgens. Deze morgen dus al rond de 5'en onze nest uit. Aan de busmaatschappij aangekomen, in den donker, vertelden ze ons dat er niet genoeg mensen waren om een bus in te zetten en we dus met een jeep naar Atocho zouden rijden. We waren even niet goedgezind, want dat betekende met z'n elven in een jeep, terwijl er eigenlijk maar 7 goeie zitplaatsen zijn, maar goed ons motto blijft 'als we er maar veilig geraken!' Er was nog één andere reiziger, een oostenrijker, onder de bolivianen en we raakten dan ook aan de praat. We hadden de pech de verkeerde busmaatschappij gekozen te hebben, want in Atocho stopten we en zouden we overstappen op een andere bus, die pas om 10uur zou vertrekken. We hadden dus nog een twee uurtjes te spenderen in een dorp waar precies alles pas open ging na 9. Nu goed, we zijn veilig in Tupiza geraakt en liggen nu in het bed van onze hostel wat te rusten :)

Swaaaaaat, hier stopt het! We gaan onze laatste 10 dagen in Bolivia in om dan te vliegen richting Brazilië waar we mama (van Karen) en Nicky en Sanne zullen ontmoeten :)

Ciao,

Jort en Karen

Wist je dat:

- de Salar (zoutvlakte) nog groeit. In het midden van de salar gaat het zout tot 6 meter diep.

- de zon 's middags in het noorden staat.

- echt ALLE' toeristen'restaurants pizza serveren.

- onder de salar de grootste voorraad aan Lithium zit (wordt gebruikt in batterijen)

- het niet zo koud was, als verwacht, in de hostel omdat de zoutstenen de warmte van overdag opnemen.

- we de mooiste sterrenhemel ooit zagen aan de rand van de salar

Reacties

Reacties

NICKY

m dan te vliegen richting Brazilië waar we mama (van Karen) en Nicky en Sanne zullen ontmoeten :)
WOOOOOP WOOOOOOOOOOOOOOOOOOP, aftellen x

Dorien

WWHHAAAWWWWW....prachtig verhaal!! Geniet er nog van! En blijf julliezelf overtreffen in het vinden van de mooiste zonsondergang!

JEF

Ben benieuwd naar de foto's van dit verslag! Stay humble don't you stumble!

Nicky

Die foto's staan op facebook Jef! Want de blog zat vast daarmee dat ze die ff op facebook hebben gezet ..

Jort en Karen

Inderdaad, ze staan op facebook! We kregen de blog niet geopend..
Wij kunnen trouwens maar terug fotos opzetten, als we terug wat fotospace krijgen :) HINT HINT haha!
Allee we kunnen denk ik nog een 70tal fotos en dan is het gedaan..

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!