Holaaa!

Al weer een hele tijd geleden, maar met gezelschap gaat de tijd sneller vooruit! Van La Paz vertrokken we terug naar Copacabana, waar we twee nachten geslapen hebben. Toen we smiddags er aankwamen, stonden Alex en Morgane ons op te wachten. We aten samen een soep op de markt en praatten bij over de laatste dagen. De eetkraampjes op straat zijn trouwens echt geweldig! Super goedkoop (€0,3 voor soep met pasta, patatjes, ...) lekker, snel, ... Zou in België voor de snelle lunchen ook wel goed werken (maar wss qua hygiënische voorschriften zou het dan weer worden afgeschreven).

Verder die dag nog met Alex en Morgane Copacabana verkend (wat heel klein is). Lange tijd aan het strand gezeten van het titicacameer en tegen zonsondergang een afgelegen plekje gezocht om er met een fris pintje te genieten van de mooie vergezichten over titicacameer!

De volgende dag vertrokken wij op dagtrip naar Isla del Sol, zouden er liever geslapen hebben, maar die avond kwamen Bert en Eline aan in Copacabana en zagen hun natuurlijk ook graag terug! Isla del Sol is een eiland in het titicacameer (wat trouwens het grootste hoogste, 3800 meter, meer is ter wereld, het lijkt inderdaad vaak of je de zee ziet) waar de incalegendes zouden ontstaan zijn. We namen de boot van Copa naar het noorden van Isla del Sol, Challapampa en zouden daar onze wandeling starten dwars door het eiland naar het zuiden van Isla del Sol. We zaten nog geen 20 meter verder op het Titicacameer toen de motor van onze boot al stil viel. Alle andere boten gingen ons voorbij, maar wij hadden weer de dikke pech om eerst de afwachtende houding van onze kapiteinen te doorstaan om dan vervolgens, toen ze besloten dat het toch niet meer gemaakt kon worden, op een andere boot over te stappen. Toen we in het noorden aankwamen, moesten we al meteen inkom betalen. Maar bij deze ene geldsprokkeling van de lokale bevolking bleef het niet. Halverwege de wandeling stond er plots ook een checkpoint waar je nog eens geld moest betalen, voor het verderliggende dorpje en ook in het zuiden rekenden ze je geld aan. Heel stom, want je kon niet anders dan betalen en niemand had vantevoren verteld over deze entreefees. Nu goed, je kon ook met de boot van het noorden naar het zuiden en dan betaalde je niet alle checkpoints, maar de 3uur durende wandeling was wel prachtig! We hadden super goed weer, waardoor de zonweerspiegelingen op het meer echt mooi waren. Ook zagen we de cordillera real, dus zaten weer in een landschap waar we zowel een supergroot meer, mooie rotsformaties, stranden en sneeuwbergen zagen. Gelukkig worden we hier niet gewoon aan en blijven we verwonderd naar deze natuur kijken! Nadien boot teruggenomen naar Copa. We kochten weer wat pintjes en dronken deze op met Alex en Morgane op het 'dakterras' van onze hostel met de straffe avondzon op ons gezicht. Het leuke hier in Bolivia is ook dat het een uurtje langer licht blijft (tot 19u), met het uurverschil tav Peru. Ondertussen kregen we ook een sms van Bert dat ze bijna arriveerden, dus niet veel later zaten we gezellig met zen zessen op ons dakterras! Het was een leuk weerzien. 'S avonds ook nog gezellig gaan eten met Eline en Bert, waar we dan onze voorbijgaande verhalen konden wisselen.

De volgende dag vertrokken we om half 2 met de bus terug naar La Paz, dus hadden nog een voormiddag om Eline en Bert Copa te laten zien. Eerst langs het strand om dan de berg te beklimmen waar bovenaan het einde van een kruisweg was. Het was maar 200 meter verschil in hoogte tav Copa, maar omdat je op 4000 meter zit, voel je dit toch serieus in de ademhaling. Boven alletwee een kaarsje gebrand en gekeken hoe de lokale bevolking 'speelgoed'autotjes, hotels, huizen, ... kocht om dan te zegenen. Nadien terug naar beneden, nog wat door stadje gegaan, de kerk bezocht en nog eens zon goei soep gegeten voor we de bus opgingen! Op naar La Paz om dan meteen de avondbus naar Sucre te nemen. Maar daar lees je alles over ih volgende verhaal!

Ciao Amigos!

Jort en Karen.