JortenKaren.reismee.nl

Mui Ne

Xin chao,

Donderdag aangekomen in Mui Ne, foorheet en de surfspot van Vietnam! Redelijk snel een hotel (resortje) gevonden aan de zee. Achteraf wel gemerkt dat het 2.5 km van het centrum nog lag, maar soit. Dezelfde dag nog te voet naar het centrum gewandeld om hier en daar eens te informeren naar windsurf-verhuur en om te gaan eten en drinken. De wandeling terug viel wel wat tegen, was toch verder dan verwacht.
Daarom de volgende dag fietsen gehuurd en richting 'Windchimes', een resort dat windsurfmateriaal verhuurd, gereden. Jort mocht zijn gerief uitkiezen. Voor de kenners, freeride/slalom plank van 125l met een wave-zeil 5.5 van Naish, dit koos ik voor windkracht 25knopen en krachtige golven van 1.5-2 m. Ik geraakte niet over de branding, man man, ook veel te lang geleden gesurft in zulke condities. de man van het verhuur hielp me door over de branding heen te surfen, alsof dat het niets was en ik kon toen naar men gerief zwemmen. een paar pogingen van waterstart later en ik stond eindelijk even recht, maar na een gijp in de zee lag ik er weeral in en vanaf toen kreeg ik me nie meer omhoog op men plank... dan maar teruggezwommen.
jammer, maar ik zal in de toekomst toch meer moeten oefenen voor zulke condities! Ik was die dag ook de enige windsurfer in het sop, iedereen was daar aan het kiten. In de namiddag zijn we naar ons hotel gegaan en aldaar genoten van de zon en een fleske plaatselijke Dalat-wijn. Even opmerken dat Mui Ne zwaar te kampen heeft met strand-erosie, daarom hebben reeds veel van de resorts hun strand verloren en is er een 3m-hoge betonnen muur gebouwd om de zee tegen te houden, als de tsunami hier was geweest, dan was dat fataal!!!We sliepen ook maar 10m van de zee in een bungalowke. Toch wel even aangedaan van wat er in Japan gebeurd is.. Zot toch..
De volgende dag heel goed gaan ontbijten in een populair restaurant naast een verhuurcentrum voor kite en windsurfmateriaal. Al gauw zaten we hier 2uurs te kijken naar de actie en te genieten! in de namiddag weer bij ons in het resort gezeten/gelegen en lekker cocktails gedronken in bar naast ons!Hier ook kei goeie springrolls (vietnamese loempiakes) met garnaal gegeten en savonds weer op tijd in bed. de zon, zee en vooral de wind maakt u toch wel moe, misschien moeilijk te geloven door de werkers onder jullie daar :)
Zondag hadden we weer een tourke geboekt, maar in de voormiddag eerst een fietstochtje en een strandwandeling gemaakt. De tour was een halve dag en bestond uit een bezoek aan de 'fairy stream', een riviertje waar je door kon wandelen tussen prachtige rots -en zandformaties. Hier waren veel streetboys die de rol als gids op zich namen door wat te wijzen hier en daar en in het Vietnamees dingen te zeggen en op eind met handjes open smeekten voor geld, zielig. We hadden dit wel direct door en hielden voet bij stuk, anderen gingen er in mee en gaven hen zelfs geld op het einde, in onze ogen niet echt de juiste manier van handelen. Na de stroom terug in de jeep, want dit was ons vervoersmiddel voor de ganse trip, richting het echte Mui Ne gereden. Een vissersdorp in het begin van de baai. Hier maar heel even gestopt voor een fotooke te trekken. Daarna ging het verder naar de witte zandduinen. Het leek alsof we ineens in de woestijn waren terechtgekomen.Hier zandsliders gehuurd, niets meer dan een stuk plastiek met een handvat aan. Het landschap was echt sjiek alleen op de top van de duinen was er superveel wind, die het zand deed opwaaien tegen u onderbenen en in u gezicht.Het sliden viel wel wat tegen, ging amper vooruit en aan het einde van u rit was je meer een zandmannetje dan een met adrenaline gevuld mannetje. Aan deze zandduinen grensde ook nog een mooi lotusmeer, maar de bloemen stonden nog niet in bloei. Na de witte duinen zijn we terug richting Mui Ne gereden en even halt gehouden bij de rode canyon, een typisch voorbeeld ook van de erosie die welig tiert in de bodem. Op het einde van de tour was de zonsondergang voorzien op de rode zandduinen. We waren hier maar net op tijd, aangezien bij de canyon onze chauffeur nog moest helpen bij een andere jeep die in panne stond. Gelukkig maar want het uitzicht was prachtig! Savonds nog geapperitiefd in de Pogo-bar met een goeie Mojito, de eerste goede op onze reis, en nog ietske binnengestoken alvorens in ons bed te kruipen en ons gerief in te pakken.
We wilden nog wat langer in Mui Ne blijven, maar door tijdsgebrek - raar woord voor een reis van 10 maanden he - besloten we toch maar om verder te reizen richting Saigon, Ho Chi Minh City, de grootste stad van Vietnam!
Voila zie, weeral wat extra leesvoer voor jullie werkers, thuis!

Xin chaaao
Jort en Karen.

Reacties

Reacties

Jef Verdick

Ja Jort! De werkers... werken nog steeds. Geniet er nog van!
Cheers!

Dorien

tijdgebrek klinkt idd een beetje raar....
Het windsurfen zal je nog moeten oefenen, maar het gewoon surfen kan je in Peru bijschaven!! Karen, voor u halen we er een lngboard bi en dan komt dat wel in orde int water!!! Ik laad alvast men batterij van meen kodak op voor de bloopers van ons ;)! Fun gegarandeerd!! Enja, sandgliden is neit hetzelfde als Peruviaans Sanboarden!!! Wait, see and enjoy!

Nog veel plezier en neemt af en toe eens een feesje mee eh ;)!

N YEVOO

EN DE GEPENSIONEERDEN WERKEN OOK NOG ALTIJD AAN HUN PENSIOEN GROETEN

Joris

Hey
vandaag het kaartje aangekregen!!! Bedankt!!
ik ben al benieuwd naar het kadootje :)
grtz Joris

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!